Betadine 10%, maść antyseptyczna, 20 g

Substancja czynna leku powidon jodowany to połączenie jodu i polimeru poliwinylopyrolidonu, z którego przez pewien okres czasu po zastosowaniu leku Betadine uwalnia się jod. Wolny jod ma silne właściwości bakteriobójcze, działa też na wirusy, grzyby, a także niektóre pierwotniaki.

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią

Rzadko występujące objawy niepożądane (u 1 do 10 na 10 000 osób):

• reakcje nadwrażliwości, kontaktowe zapalenie skóry (z takimi objawami jak zaczerwienienie, niewielkie pęcherze i świąd).

Bardzo rzadko występujące objawy niepożądane (rzadziej niż u 1 na 10 000 osób):

• reakcja anafilaktyczna,
• obrzęk naczynioruchowy,
• nadczynność tarczycy (nadmierna aktywność tarczycy powodująca, między innymi zwiększenie apetytu, zmniejszenie masy ciała, poty, szybsze bicie serca lub niepokój ruchowy.)

Objawy niepożądane o nieznanej częstości występowania:

• niedoczynność tarczycy po dłuższym lub intensywniejszym stosowaniu leku,
• zaburzenia czynności nerek.

Kiedy nie stosować leku Betadine:

• Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą.
• Nadczynność tarczycy i inne jawne choroby tarczycy.
• Oryszczkowe zapalenie skóry (choroba Duhringa).
• Przed i po leczeniu radioaktywnym jodem lub badaniu z użyciem jodu radioaktywnego.

• Długotrwałe stosowanie może spowodować podrażnienie skóry, kontaktowe zapalenie skóry, reakcje uczuleniowe, a w rzadkich przypadkach ciężkie reakcje skórne. Jeśli wystąpi podrażnienie lub reakcje uczuleniowe, należy zaprzestać stosowania leku.
• Nie należy nagrzewać leku przed nałożeniem na skórę.
• Jeśli po leczeniu wystąpią objawy wskazujące na nadczynność tarczycy, należy wykonać badania czynności tarczycy.
• Okres ważności po pierwszym otwarciu: 24 miesiące.
• Przechowywać w temperaturze poniżej 25°C.
• Przechowywać w oryginalnym opakowaniu w celu ochrony przed światłem.
  
  

  Preparat może wpływać na wyniki badań:

• krwi utajonej w kale,
• wykrywanie krwi lub glukozy w moczu,
• diagnostycznych tarczycy.

U dzieci czas leczenia powinien być jak najkrótszy a stosowana dawka jak możliwie najmniejsza. W razie potrzeby należy wykonać badania czynności tarczycy.  Nie wolno dopuścić do połknięcia leku przez dziecko.

Należy powiedzieć farmaceucie o wszystkich lekach przyjmowanych obecnie lub ostatnio a także o lekach, które pacjent planuje przyjmować.

• Leki zawierające rtęć, srebro, wodę utlenioną, kwas benzoesowy lub taurolidynę mogą wchodzić w interakcje z powidonem jodowanym i dlatego należy unikać ich jednoczesnego stosowania z lekiem Betadine.
• Jednoczesne stosowanie leku Betadine z enzymatyczną maścią do leczenia ran, może zmniejszyć skuteczność obu leków.
• Stosowanie leku Betadine na tę samą lub sąsiadującą okolicę skóry jednocześnie lub tuż po aplikacji leków antyseptycznych zawierających oktenidynę, może spowodować przemijające przebarwienie skóry.

Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza przed zastosowaniem tego leku.

Jod przenika przez łożysko i do mleka matki i osiąga w mleku matki większe stężenie niż we krwi. Należy bezwzględnie chronić niemowlę przed połknięciem leku. 

Lek ten należy zawsze stosować dokladnie tak jak to opisano w ulotce dla pacjenta lub według wskazań lekarza lub farmaceuty. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.

W leczeniu zakażeń maść nakłada się raz lub dwa razy na dobę.

Sposób podawania:

• Podanie na skórę.
• Skórę zmienioną chorobowo należy oczyścić i osuszyć.
• Na zmienioną chorobowo skórę nakładać maść.
• Można założyć opatrunek lub bandaż.
• Lek stosować maksymalnie przez 14 dni. 

Substancją czynną leku jest powidon jodowany (Povidonum iodinatum). 1 g maści zawiera 100 mg kompleksu jodowanego powidonu.

Substancje pomocnicze: sodu wodorowęglan, makrogol 400, makrogol 4000, makrogol 1000, makrogol 1500, woda oczyszczona.