Braunovidon 100 mg/g, maść, (i.rów), InPh, Czechy, 20 g, tuba

Braunovidon działa dezynfekująco.

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.

Bardzo rzadko występujące działania niepożądane (rzadziej niż u 1 na 10 000 osób):

• ciężkie reakcje nadwrażliwości.

Częstość nieznana: 

• reakcje skórne w przypadku nadwrażliwości,
• niepożądany wpływ na gojenie się ran oraz przemijające bóle, uczucie pieczenia i ciepła w przypadku przedłużonego stosowania; zaburzenia czynności tarczycy w wyniku stosowania,
• zaburzenia czynności tarczycy w wyniku stosowania na dużej powierzchni ciała lub stosowania wielokrotnego, szczególnie na uszkodzonej powierzchni skóry - w takich przypadkach konieczne jest rutynowe monitorowanie czynności tarczycy,
• przypadki zaburzeń osmolarności surowicy, zaburzenia elektrolitowe, niewydolność nerek oraz kwasica metaboliczna z ciężkim przebiegiem, w wyniku wchłonięcia się dużych ilości powidonu jodowanego do organizmu. 

Kiedy nie stosować leku Braunovidon:

• jeśli pacjent ma uczulenie na powidon jodowany lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku,
• w chorobie tarczycy,
• w przypadku zespołu opryszczkowego zapalenia skóry,
• w razie planowania lub niedawno zakończonej terapii radioaktywnym izotopem jodu (do czasu zakończenia terapii),
• u noworodków i niemowląt do 6 miesiąca życia.

• Leku nie powinno stosować się jednocześnie lub zaraz po zastosowaniu preparatów zawierających pochodne rtęci, ze względu na możliwość oparzenia jodkiem rtęci.
• Podczas terapii litowej nie zaleca się regularnego stosowania maści Braunovidon.
• Brązowy kolor maści jest cechą naturalną, a jej odbarwienie świadczy o konieczności zmiany opatrunku.
• Plamy od maści Braunovidon na ubraniach można usunąć za pomocą mydła oraz wody. W przypadku trudniejszych zabrudzeń można zastosować roztwór amoniaku bądź tiosiarczanu.

Przechowywanie:

• Przechowywać w miejscu niedostępnym i niewidocznym dla dzieci.
• Przechowywać w temperaturze poniżej 25°C.

Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje przyjmować, w tym również o tych, które wydawane są bez recepty.

Braunovidon może wchodzić w interakcje z:

• lekami zawierających enzymy do opatrywania ran (zmniejszenie ich działania),
• środkami dezynfekującymi lub produktami do pielęgnacji ran zawierającymi rtęć (stosowane jednocześnie z maścią mogą powodować powstawanie substancji żrących),
• solami alkaloidowymi, kwasem taninowym, kwasem salicylowym, solami srebra, solami bizmutu, taurolidyną i nadtlenkiem wodoru,
• lekami stosowanymi w terapii litowej.
  
  

Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza, że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.

Ciąża
Lek Braunovidon można podawać do 9. tygodnia ciąży jeśli istnieją istotne wskazania medyczne. Po dziewiątym tygodniu ciąży jod (także w postaci powidonu jodowanego) przenika już przez barierę łożyskową, więc nie należy wtedy stosować maści Braunovidon.

Karmienie piersią
Jod w postaci powidonu jodowanego zawarty w leku Braunovidon przenika do mleka matki, więc w okresie karmienia piersią nie należy stosować leku.

Utleniające działanie powidonu jodowanego może być przyczyną fałszywie pozytywnych wyników niektórych diagnostycznych badań laboratoryjnych (np. oznaczanie hemoglobiny lub glukozy w kale lub moczu, za pomocą o-toluidyny lub żywicy guajakowej).

Powidon jodowany może być przeszkodą w wykonywaniu badań tarczycy (scyntygrafii, oznaczaniu jodu związanego przez białko, diagnostyki za pomocą radioaktywnego izotopu jodu), co z kolei może uniemożliwiać leczenie za pomocą radioaktywnego izotopu jodu. Nowy scyntygram może być wykonany nie wcześniej niż 1-2 tygodni po zakończeniu leczenia lekiem Braunovidon.

Nie stosować leku Braunovidon u noworodków, zwłaszcza u wcześniaków oraz u niemowląt do 6 miesiąca życia.