Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.

Jeżeli po przyjęciu leku wystąpi którykolwiek z wymienionych poniżej objawów, należy natychmiast zgłosić się do lekarza: • ciężkie reakcje skórne, w tym silna wysypka, pokrzywka, zaczerwienienie skóry na całym ciele, silny świąd, pęcherze, łuszczenie się i obrzęk skóry, zapalenie błon śluzowych (zespół Stevensa-Johnsona, toksyczne martwicze oddzielanie się naskórka) lub inne reakcje alergiczne.

Bardzo często (mogą wystąpić u więcej niż 1 na 10 pacjentów): Obrzęk

Często: ból głowy, zawroty głowy, senność (zwłaszcza na początku leczenia), kołatanie serca, uderzenia gorąca, bóle brzucha, obrzęki wokół kostek, obrzęki, zmęczenie, uczucie marznięcia lub drętwienia kończyn,zaburzenia żołądkowo-jelitowe, jak nudności, wymioty, biegunka, zaparcia.

Niezbyt często: bezsenność, zmiany nastroju (w tym niepokój), depresja,omdlenie, niedoczulica, parestezje, zaburzenia smaku, drżenie, zaburzenia widzenia (w tym podwójne widzenie), szumy uszne, niedociśnienie, duszność, zapalenie błony śluzowej nosa, zmiana rytmu wypróżnień (w tym biegunki i zaparcia), niestrawność, suchość w jamie ustnej, łysienie, małe krwawienia w obrębie skóry i błon śluzowych (plamica), przebarwienia skóry, nasilone pocenie, świąd, wysypka, rumień, bóle stawów, bóle mięśni, skurcze mięśni, bóle pleców, częste oddawanie moczu, zaburzenia oddawania moczu, częste oddawanie moczu w nocy, impotencja, powiększenie sutków u mężczyzn, ból w klatce piersiowej, osłabienie, ból, złe samopoczucie, zwiększenie masy ciała, zmniejszenie masy ciała, zaburzenia snu, zaburzenia przewodzenia w sercu, nasilenie istniejącej wcześniej niewydolności serca, wolna czynność serca, niskie ciśnienie tętnicze, skurcz oskrzelowy u pacjentów z astmą oskrzelową lub u których w przeszłości występowała obturacyjna choroba płuc w wywiadzie, osłabienie i skurcze mięśni, wyczerpanie (zwłaszcza na początku terapii, zazwyczaj są łagodne i często ustępują w ciągu 1-2 tygodni).

Kiedy nie przyjmować leku Concoram:

• Jeśli pacjent ma uczulenie na amlodypinę, bisoprolol, pochodne dihydropirydyny lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku 
• Jeśli pacjent ma istotne zwężenie drogi odpływu z lewej komory serca (np. dużego stopnia zwężenie zastawki aorty). 
• Jeśli pacjent ma ostrą niewydolność serca, niestabilną niewydolność serca po ostrym zawale serca lub niewydolność serca wymagającą dożylnego podawania leków w celu zwiększenia siły skurczu mięśnia sercowego. 
• Jeśli u pacjenta wystapił wstrząs spowodowany nieprawidłową czynnością serca (w takich przypadkach ciśnienie krwi jest bardzo niskie z zagrażającą zapaścią krążeniową). 
• Jeśli pacjent ma chorobę serca objawiającą się bardzo wolną lub nieregularną czynnością serca (blok przedsionkowo-komorowy II lub III stopnia, blok zatokowo-przedsionkowy, zespół chorej zatoki).
• W przypadku bardzo niskiego ciśnienia tętniczego. 
• W przypadku spowolnionej akcji serca. 
• W przypadku ciężkiej astmy oskrzelowej. 
• W przypadku ciężkiej choroby naczyń obwodowych.
• W przypadku zespołu Raynauda, objawiającego się drętwieniem, bólem i blednięciem palców rąk i stóp po narażeniu na zimno. 
• W przypadku nieleczonego guza chromochłonnego, czyli rzadko występującego guza rdzenia nadnerczy. 
• W przypadku stanów metabolicznych, w których odczyn krwi staje się kwaśny.

W niektórych przypadkach konieczne jest zachowanie szczególnej ostrożności podczas stosowania leku Concoram, dlatego należy poinformować lekarza, jeśli którykolwiek z poniższych stanów dotyczy pacjenta:

• podeszły wiek,
• niewydolność serca,
• cukrzyca z dużymi wahaniami stężenia cukru we krwi, 
• ścisła dieta, 
• jednoczesne leczenie przeciwalergiczne (odczulające) (np. w celu zapobiegania alergicznemu zapaleniu błony śluzowej nosa), 
• łagodne zaburzenia układu przewodzącego serca (blok przedsionkowo-komorowy I stopnia), - zaburzenia przepływu wieńcowego (dławica Prinzmetala), 
• choroba naczyniowa kończyn, cechująca się zmniejszeniem przepływu krwi, 
• łuszczyca, 
• nadczynność tarczycy, 
• choroba wątroby lub nerek, 
• leczony guz chromochłonny, który jest rzadko występującym guzem nadnerczy,
• astma oskrzelowa lub inna przewlekła obturacyjna choroba płuc, 
• jeśli jest planowana operacja, należy poinformować anestezjologa o przyjmowaniu leku Concoram.

Nie zaleca się stosowania leku Concoram u dzieci w wieku poniżej 18 lat, z powodu braku danych dotyczących bezpieczeństwa i skuteczności stosowania.

Lecznicze i niepożądane działania tego leku mogą zmieniać się pod wpływem innych, jednocześnie przyjmowanych leków. Oddziaływanie między lekami jest możliwe, nawet jeśli inny lek jest stosowany tylko przez krótki czas. Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje przyjmować. Nie zaleca się stosowania jednocześnie z lekiem Concoram leków wymienionych poniżej.

• Antagoniści wapnia typu werapamilu i diltiazemu: leki te są stosowane w leczeniu wysokiego ciśnienia tętniczego i przewlekłej stabilnej dławicy piersiowej.
• Leki przeciwnadciśnieniowe o działaniu ośrodkowym (np. klonidyna, metylodopa, moksonidyna, rylmenidyna): nie należy przerywać przyjmowania tych leków bez konsultacji z lekarzem.

Alkohol może nasilać działanie leku polegające na obniżaniu ciśnienia.

Sok grejpfrutowy i grejpfrut nie powinny być spożywane przez pacjentów stosujących Concoram. Grejpfrut i sok grejpfrutowy mogą prowadzić do zwiększenia stężenia amlodypiny we krwi, co może powodować nieprzewidziane nasilenie obniżenia ciśnienia krwi.

Ciąża: Ze względu na brak wystarczającego doświadczenia klinicznego dotyczącego stosowania u kobiet w ciąży, lek można przyjmować tylko po starannej ocenie stosunku korzyści do ryzyka związanego z leczeniem dokonanej przez lekarza. W związku z tym, w razie ciąży lub planowania ciąży koniecznie należy powiedzieć o tym lekarzowi. W przypadku stosowania leku w czasie ciąży konieczne może być staranne monitorowanie stanu płodu i noworodka.

Karmienie piersią: Wykazano, że małe ilości amlodypiny przenikają do mleka ludzkiego. Nie zaleca się stosowania leku Concoram podczas karmienia piersią.

Lek Concoram może zaburzać prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn ponieważ mogą wystąpić zawroty głowy, ból głowy, zmęczenie lub nudności – szczególnie na początku leczenia, w okresie zmiany leczenia i w razie spożycia alkoholu – z tego względu lekarz indywidualnie podejmuje decyzję po zastosowaniu jakiej dawki można prowadzić samochód lub obsługiwać maszyny.

Doustnie. Dawkę i częstotliwość stosowania leku ustala lekarz. Lek należy przyjmować rano, z posiłkiem lub bez, popijając niewielką ilością płynu, bez rozgryzania.
Uwaga! Jeśli jest planowana operacja, należy poinformować anestezjologa o przyjmowaniu leku Concoram.

Przyjęcie większej niż zalecana dawki leku Concoram: W razie przyjęcia większej niż zalecana ilości tabletek leku Concoram, należy natychmiast skontaktować się z lekarzem. Nawet do 24-48 godzin po przyjęciu leku może wystąpić duszność spowodowana nadmiarem płynu gromadzącym się w płucach (obrzęk płuc).

Pominięcie przyjęcia dawki leku Concoram: Należy jak najszybciej przyjąć pominiętą dawkę. Jeśli zbliża się pora przyjęcia następnej dawki, nie należy przyjmować podwójnej dawki w celu uzupełnienia pominiętej, gdyż wyrównanie pominiętej dawki jest niemożliwe, natomiast istnieje ryzyko przedawkowania.

Przerwanie przyjmowania leku Concoram: Nie należy przerywać przyjmowania leku w sposób nagły ani zmieniać zalecanej dawki bez porozumienia z lekarzem, gdyż w takich przypadkach może dojść do przemijającego nasilenia niewydolności serca. Leczenia nie należy przerywać nagle, szczególnie u pacjentów z chorobą niedokrwienną serca. Jeśli konieczne jest przerwanie leczenia, lekarz zaleci stopniowe zmniejszanie dawki.

Substancjami czynnymi leku Concoram, 5 mg + 5 mg, tabletki są: 5 mg bisoprololu fumaranu i 5 mg amlodypiny (w postaci bezylanu).

Ponadto lek zawiera: krzemionkę koloidalną bezwodną, magnezu stearynian, karboksymetyloskrobię sodową (typ A), celulozę mikrokrystaliczną.

Lek zawiera mniej niż 1 mmol (23 mg) sodu w jednej tabletce, to znaczy lek uznaje się za „wolny od sodu”.

Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci. Brak specjalnych zaleceń dotyczących przechowywania produktu leczniczego. Przechowywać w oryginalnym opakowaniu w celu ochrony przed światłem. Nie stosować tego leku po upływie terminu ważności zamieszczonego na pudełku tekturowym i blistrze (rok/miesiąc). Termin ważności oznacza ostatni dzień podanego miesiąca. Nie wolno przyjmować tego leku jeśli zauważy się oznaki zepsucia (zmiana koloru).