Lek Ephedrinum hydrochloricum WZF zawiera efedrynę, która rozszerza mięśnie gładkie oskrzeli oraz pobudza ośrodek oddechowy. Efedryna przyspiesza zwolnioną czynność serca i zwiększa siłę jego skurczu oraz zwęża obwodowe naczynia krwionośne, co powoduje zwiększenie ciśnienia krwi.

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.

Często (mogą wystąpić rzadziej niż u 1 na 10 osób): zwiększenie ciśnienia tętniczego, kołatanie serca, przyspieszenie akcji serca, nerwowość, drażliwość, niepokój, osłabienie, bóle głowy, nadmierne pocenie się, trudności z zaśnięciem, splątanie, lęk, depresja, duszność, nudności, wymioty.

Rzadko (mogą wystąpić rzadziej niż u 1 na 1 000 osób): zaburzenia rytmu serca, ostre zatrzymanie moczu.

Częstość nieznana (nie może być określona na podstawie dostępnych danych): ból dławicowy (ból w klatce piersiowej), zwolnienie akcji serca, zatrzymanie akcji serca, obniżenie ciśnienia krwi, krwotok mózgowy, zaburzenia krzepnięcia, drżenia, nadmierne ślinienie się, nadwrażliwość, strach, paranoja i omamy, epizody jaskry zamkniętego kąta, obrzęk płuc, zmniejszenie apetytu, biegunka, ból brzucha, obniżenie stężenia potasu we krwi, zmiany w stężeniu glukozy we krwi.

Po długotrwałym stosowaniu może rozwinąć się uzależnienie, które wiąże się ze wzrostem agresywności i zaburzeniami o charakterze psychozy schizofrenicznej. Po zastosowaniu dawek efedryny większych niż zalecane mogą wystąpić drgawki. Ponadto mogą wystąpić trudności w oddawaniu moczu aż do zatrzymania moczu, zwłaszcza u pacjentów z rozrostem gruczołu krokowego, oraz rzadkie przypadki alergii skórnej w postaci wysypki.

Kiedy nie stosować leku Ephedrinum hydrochloricum WZF: 

• jeśli pacjent ma uczulenie na efedrynę, inne leki o podobnej budowie (np. fenylefryna, pseudoefedryna) lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku
• jeśli u pacjenta występuje nadciśnienie tętnicze lub inne choroby serca (np. choroba niedokrwienna serca); 
• jeśli u pacjenta stwierdzono nadczynność tarczycy; 
• jeśli u pacjenta występuje rozrost gruczołu krokowego.

Przed rozpoczęciem stosowania leku Ephedrinum hydrochloricum WZF należy omówić to lekarzem lub pielęgniarką. Efedryna jest podawana wyłącznie przez personel medyczny. Lekarz zachowa szczególną ostrożność podczas stosowania efedryny oraz podejmie właściwe postępowanie: 

• jeśli u pacjenta występuje dławica piersiowa (objawiająca się bólem w klatce piersiowej); 
• jeśli u pacjenta występuje ciężka choroba serca;
• jeśli pacjent ma cukrzycę (efedryna zwiększa ryzyko wystąpienia hipoglikemii - zmniejszenie stężenia glukozy we krwi);
• jeśli pacjent ma jaskrę zamkniętego kąta. 

Pacjenci, u których występują powyższe choroby powinni poinformować o nich lekarza, jeśli ich stan zdrowia na to pozwala. Jeśli u pacjenta wystąpi duszność i ból w klatce piersiowej, należy natychmiast skontaktować się z lekarzem. Należy poinformować lekarza przed zastosowaniem tego leku, jeśli w przeszłości pacjent chorował na serce, miał nieregularny rytm serca lub występowały u niego bóle w klatce piersiowej. Po długotrwałym podawaniu leku nie dochodzi do jego nagromadzenia się w organizmie, jednak obserwowano występowanie tolerancji (polega na coraz słabszym działaniu leku wraz z przedłużającym się jego stosowaniem, co powoduje konieczność zwiększania dawki) i uzależnienia. U pacjentów z rozrostem gruczołu krokowego efedryna może powodować trudności w oddawaniu moczu aż do zatrzymania moczu włącznie. Długotrwałe stosowanie efedryny może powodować wystąpienie niepokoju. Należy unikać dłuższego stosowania efedryny u pacjentów z nerwicą. Efedrynę można stosować u dzieci w stanach skurczowych dróg oddechowych podskórnie, a w zwalczaniu hipotensji po rozcieńczeniu dożylnie. Efedryna może dawać pozytywne wyniki testów antydopingowych u sportowców.

Należy powiedzieć lekarzowi o wszystkich lekach stosowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje stosować, jeśli jest to możliwe i stan pacjenta na to pozwala. Nie należy stosować efedryny z innymi lekami z grupy sympatykomimetyków (np. pseudoefedryna, fenylefryna, metylofenidat, fenylopropanolamina) ze względu na ryzyko wystąpienia ostrego nadciśnienia. U pacjentów otrzymujących efedrynę i jednocześnie przyjmujących glikozydy nasercowe, chinidynę lub trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne zwiększa się ryzyko wystąpienia arytmii. Na działanie efedryny wpływają:

• leki przeciwdepresyjne zwane inhibitorami monoaminooksydazy (np. moklobemid, selegilina), zwłaszcza jeśli pacjent przyjmował te leki przez ostatnie 2 tygodnie; 
• leki przeciwdepresyjne zwane selektywnymi inhibitorami wychwytu zwrotnego noradrenaliny i serotoniny (np. wenlafaksyna, duloksetyna); 
• trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne (np. amitryptylina); 
• linezolid (lek przeciwbakteryjny);
• acetazolamid (stosowany w leczeniu jaskry) i inne związki alkalizujące mocz;
• leki obniżające ciśnienie; - doksapram (lek pobudzający m.in. układ oddechowy); 
• guanidyna i jej pochodne (leki stosowane w cukrzycy, np. metformina); 
• leki z grupy zwanej glikozydami nasercowymi, np. digoksyna; 
• leki stosowane wziewnie do znieczulenia, np. halotan, cyklopropan;
• oksytocyna (hormon podawany w czasie porodu w celu jego przyspieszenia); 
• leki stosowane w leczeniu astmy, np. salbutamol. 

Efedryna wpływa na działanie: 

• deksametazonu (lek przeciwzapalny); 
• fenytoiny (lek przeciwpadaczkowy); 
• barbituranów (leki nasenne);
• prymidonu (lek przeciwpadaczkowy).
• Jednoczesne stosowanie z teofiliną (lek rozszerzający górne drogi oddechowe) może powodować wystąpienie bezsenności, nadmiernej nerwowości i dyskomfortu ze strony przewodu pokarmowego.

Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza przed zastosowaniem tego leku. O zastosowaniu leku w okresie ciąży zdecyduje lekarz. Nie należy stosować leku Ephedrinum hydrochloricum WZF w okresie karmienia piersią.

Z uwagi na zaburzenie, które było wskazaniem do zastosowania efedryny (zwalczenie hipotensji podczas znieczulenia) pacjent nie powinien prowadzić pojazdów i obsługiwać maszyn. Lek nie wpływa na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn. Po dawkach znacznie większych niż zalecane lub u osób szczególnie wrażliwych, efedryna może jednak wywołać nadmierną pobudliwość nerwową i wpływać niekorzystnie na wykonywanie tych czynności.

Domięśniowo lub podskórnie. Dawkę i częstotliwość stosowania leku ustala lekarz.

Zastosowanie większej niż zalecana dawki leku Ephedrinum hydrochloricum WZF: Efedrynę podaje personel medyczny i dlatego jest mało prawdopodobne, aby pacjent otrzymał więcej leku niż powinien. Jeżeli pacjent podejrzewa, że dawka leku, którą otrzymał jest za duża, powinien o tym poinformować lekarza lub pielęgniarkę. Po zastosowaniu większej dawki efedryny niż zalecana mogą wystąpić: nudności, wymioty, podwyższona temperatura ciała, kołatanie serca, tachykardia (przyspieszenie akcji serca), podwyższone ciśnienie tętnicze, urojenia, omamy i zaburzenia myślenia, spadek ciśnienia tętniczego i anuria (bezmocz). Znaczne przedawkowanie może powodować zahamowanie czynności oddechowej, drgawki i śpiączkę. W przypadku wystąpienia tych objawów lekarz zastosuje odpowiednie leczenie.

Substancją czynną leku jest efedryny chlorowodorek. Każdy ml roztworu zawiera 25 mg efedryny chlorowodorku.

Pozostałe składniki to: kwas solny 10% (do ustalenia pH), woda do wstrzykiwań.

Przechowywać ampułki w opakowaniu zewnętrznym w celu ochrony przed światłem, w temperaturze poniżej 25°C. Nie zamrażać. Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci. Nie stosować tego leku po upływie terminu ważności zamieszczonego na pudełku i ampułce. Termin ważności oznacza ostatni dzień podanego miesiąca. Zapis na opakowaniu po skrócie EXP oznacza termin ważności, a po skrócie Lot oznacza numer serii.