Escytalopram należy do grupy leków przeciwdepresyjnych zwanych również selektywnymi inhibitorami wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI). Leki te działają na układ serotoninowy w mózgu poprzez zwiększenie stężenia serotoniny. Zaburzenia układu serotoninowego uważane są za poważny czynnik wpływający na rozwój depresji i chorób z nią związanych. Pacjent może poczuć się lepiej dopiero po kilku tygodniach terapii. Należy kontynuować przyjmowanie leku Escipram nawet, jeśli przez jakiś czas nie odczuwa się poprawy.

Jak każdy lek, lek Escipram może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią. Działania niepożądane zazwyczaj ustępują po paru tygodniach leczenia. Należy pamiętać, że niektóre z tych działań mogą być również objawami choroby, i ustąpią wraz z poprawą samopoczucia.

Bardzo często: nudności.
Często: niedrożność nosa lub katar (zapalenie zatok), mniejszenie lub zwiększenie łaknienia, lęk, niepokój psychoruchowy, nietypowe sny, trudności w zasypianiu, senność, zawroty głowy, ziewanie, drżenia, uczucie kłucia w obrębie skóry; biegunka, zaparcia, wymioty, suchość w jamie ustnej; nasilone pocenie się; bóle mięśni i stawów; zaburzenia seksualne (opóźnienie wytrysku, zaburzenia wzwodu, osłabienie popędu płciowego oraz trudności w osiąganiu orgazmu u kobiet); uczucie zmęczenia, gorączka; zwiększenie masy ciała.
Niezbyt często: pokrzywka, wysypka, świąd; zgrzytanie zębami, pobudzenie, nerwowość, napad lęku, stany splątania (dezorientacji); zaburzenia snu, zaburzenia smaku, omdlenie; rozszerzenie źrenic, zaburzenia widzenia, dzwonienie w uszach (szumy uszne); wypadanie włosów; krwawienie z pochwy; zmniejszenie masy ciała; szybkie bicia serca; obrzęki kończyn górnych lub dolnych; krwawienie z nosa.
Rzadko: agresja, depersonalizacja (poczucie utraty własnej tożsamości,), omamy; wolne bicie serca.

Leku Escipram nie należy stosować w przypadku:

• uczulenia na escytalopram lub którykolwiek ze składników tego leku
• zażywania innych leków należących do grupy inhibitorów MAO, w tym selegiliny (stosowanej w leczeniu choroby Parkinsona), moklobemidu (stosowanego w leczeniu depresji) i linezolidu (antybiotyk) 
• występowania wrodzonych lub nabytych zaburzeń rytmu serca (wykazanych w badaniu EKG – badaniu służącym ocenie pracy serca)
• zażywania leków stosowanych w zaburzeniach rytmu serca lub które mogą wpływać na rytm serca

Przed rozpoczęciem przyjmowania leku Escipram należy omówić to z lekarzem lub farmaceutą. Należy poinformować lekarza o innych występujących chorobach i uwarunkowaniach, które mogą być ważne. W szczególności należy poinformować lekarza jeśli:

• po raz pierwszy wystąpi atak padaczki lub jeśli nasilą się ataki padaczki; leczenie lekiem Escipram należy przerwać 
• występuje zaburzenie czynności wątroby lub nerek; lekarz może uznać za konieczne dostosowanie dawki
• występuje cukrzyca; leczenie lekiem Escipram może wpływać na poziom cukru we krwi; może być konieczne dostosowanie dawki insuliny i (lub) doustnych leków przeciwcukrzycowych
• występuje obniżone stężenie sodu we krwi; 
• występuje skłonność do krwawień lub wylewów podskórnych lub jeśli pacjentka jest w ciąży 
• stosowane jest leczenie elektrowstrząsami;
• pacjent ma chorobę niedokrwienną serca; 
• występują zaburzenia pracy serca lub ostatnio wystąpił atak serca; 
• występuje niskie tętno spoczynkowe i (lub) niedobór sodu w wyniku przedłużającej się biegunki i wymiotów lub stosowania leków moczopędnych;
• występuje przyspieszone lub nieregularne bicie serca, omdlenia, zapaść lub zawroty głowy w czasie wstawania, co może wskazywać na zaburzenia rytmu serca; 
• występują lub występowały w przeszłości zaburzenia oka, jak np. jaskra (zwiększone ciśnienie w oku).

Lek Escipram nie powinien być stosowany u dzieci i młodzieży w wieku poniżej 18 lat. Należy również podkreślić, że w razie przyjmowania leków tej klasy pacjenci w wieku poniżej 18 lat narażeni są na zwiększone ryzyko wystąpienia działań niepożądanych, takich jak próby samobójcze, myśli samobójcze i wrogość (szczególnie agresja, zachowania buntownicze i przejawy gniewu).

Należy poinformować lekarza przyjmowaniu innych leków. Dotyczy to w szczególności: innych leków przeciwdepresyjnych, selegiliny, antybiotyku linezolid, litu (stosowany w leczeniu zaburzenia afektywnego dwubiegunowego) i tryptofanu, sumatryptanu i podobnych leków (stosowane w leczeniu migreny), tramadolu (stosowany w silnych bólach), cymetydyny i omeprazolu (stosowane w leczeniu wrzodów żołądka), tyklopidyny (stosowaną w celu zmniejszenia ryzyka udaru), preparatów dziurawca zwyczajnego, kwasu acetylosalicylowego lub innych niesteroidowych leków przeciwzapalnych, warfaryny, dipyrydamolu i fenprokumonu (leki stosowane w celu rozrzedzenia krwi, zwane lekami przeciwzakrzepowymi), meflochiny (stosowana w leczeniu malarii), neuroleptyków (leki stosowane w leczeniu schizofrenii, psychozy), flekainidu, propafenonu i metoprololu (stosowane w chorobach układu sercowo-naczyniowe), rysperydonu, tiorydazyny i haloperydolu (leki przeciwpsychotyczne). Nie należy przyjmować leku Escipram jeśli stosowane są leki przeciwko zaburzeniom rytmu serca lub leki mogące wpływać na pracę serca jak leki przeciwarytmiczne klasy IA i III, leki przeciwpsychotyczne (np. pochodne fenotiazyny, pimozyd, haloperidol), trójcykliczne leki przeciwdepresyjne, niektóre leki przeciwbakteryjne (np. sparfloksacyna, moksyfloksacyna, erytromycyna, pentamidyna, leki przeciw malarii, szczególnie halofantryna), niektóre leki przeciwhistaminowe (astemizol, mizolastyna). 

Lek Escipram można przyjmować podczas posiłków lub niezależnie od posiłków. Jak w przypadku innych leków, nie jest zalecane jednoczesne przyjmowanie leku Escipram i spożywanie alkoholu, choć nie wykazano interakcji (oddziaływania) leku Escipram z alkoholem.

Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku. Jeśli pacjentka stosuje lek Escipram w ostatnich 3 miesiącach ciąży, powinna zdawać sobie sprawę, że u noworodka mogą wystąpić następujące objawy: trudności w oddychaniu, sina skóra, drgawki, wahania ciepłoty ciała, trudności z przyjmowaniem pokarmu, wymioty, małe stężenie glukozy we krwi, sztywność lub wiotkość mięśni, nasilone odruchy, drżenia, drżączka, drażliwość, letarg, ciągły płacz, senność i trudności z zasypianiem. Jeśli u noworodka wystąpi jakikolwiek z tych objawów, należy natychmiast zgłosić się do lekarza. Należy upewnić się, że położna i (lub) lekarz wiedzą o przyjmowaniu leku Escipram przez pacjentkę. Jeśli w czasie 3 ostatnich miesięcy ciąży pacjentka przyjmowała leki, takie jak Escipram, może zwiększyć się ryzyko wystąpienia u dziecka ciężkiej choroby, zwanej przetrwałym nadciśnieniem płucnym noworodków (PPHN), powodującej przyśpieszony oddech i sinienie skóry dziecka. Objawy te zazwyczaj występują w pierwszej dobie życia dziecka. Jeśli tak się stanie, należy natychmiast skontaktować się z położną i (lub) lekarzem. Przyjmowanie leku Escipram pod koniec ciąży może zwiększać ryzyko poważnego krwotoku z pochwy, występującego krótko po porodzie, zwłaszcza jeśli w wywiadzie stwierdzono u pacjentki zaburzenia krzepnięcia krwi. Jeśli pacjentka przyjmuje lek Escipram, powinna poinformować o tym lekarza lub położną, aby mogli udzielić pacjentce odpowiednich porad. W okresie ciąży nie należy nagle przerywać stosowania leku Escipram. Lek Escipram wydzielany jest do mleka ludzkiego. Jeśli pacjentka karmi piersią, nie powinna przyjmować leku Escipram przed omówieniem z lekarzem zagrożeń i korzyści związanych z leczeniem. W badaniach na zwierzętach wykazano, że cytalopram, lek działający jak escytalopram, wpływa, na jakość nasienia. Teoretycznie może to mieć wpływ na płodność, jednak dotychczas nie zaobserwowano wpływu na płodność u ludzi.

Nie należy prowadzić pojazdów ani obsługiwać maszyn, dopóki nie stwierdzi się, jaki wpływ wywiera lek Escipram na organizm.

Doustnie. Dawkę i częstotliwość stosowania leku ustala lekarz. Lek można przyjmować podczas posiłków lub niezależnie od posiłków. W razie potrzeby tabletki można przełamać na dwie części.
Uwaga! W trakcie leczenia należy ograniczyć spożywanie alkoholu.

Zażycie większej niż zalecana dawki leku Escipram: W przypadku zażycia większej niż przepisana dawki leku Escipram, należy natychmiast skontaktować się z lekarzem lub zgłosić się do izby przyjęć najbliższego szpitala. Należy to uczynić nawet wtedy, gdy pacjent nie odczuwa żadnych dolegliwości. Do objawów przedawkowania zalicza się zawroty głowy, drżenia, pobudzenie, drgawki, śpiączkę, nudności, wymioty, zaburzenia rytmu serca, obniżenie ciśnienia krwi oraz zaburzenia gospodarki wodno-elektrolitowej. Na wizytę u lekarza lub w szpitalu należy zabrać opakowanie leku Escipram.

Pominięcie zażycia leku Escipram: Nie należy stosować dawki podwójnej w celu uzupełnienia pominiętej dawki. Jeśli pacjent zapomniał przyjąć dawkę i przypomniał sobie o tym przed zaśnięciem, powinien natychmiast przyjąć pominiętą dawkę. Należy przyjąć kolejną dawkę następnego dnia o zwykłej porze. Jeśli pacjent przypomni sobie o pominięciu dawki w nocy lub następnego dnia, powinien zrezygnować z pominiętej dawki i przyjąć następną dawkę o zwykłej porze.

Przerwanie stosowania leczenia lekiem Escipram: Nie należy przerywać stosowania leku Escipram dopóki nie zaleci tego lekarz. Kiedy pacjent kończy leczenie, zazwyczaj zaleca się stopniowe zmniejszanie dawki leku Escipram przez okres kilku tygodni.

Substancją czynną jest escytalopram. Escipram, 10 mg: Każda tabletka zawiera 10 mg escytalopramu (Escitalopramum) w postaci szczawianu.

Tabletki zawierają: Celuloza mikrokrystaliczna Kroskarmeloza sodowa Krzemionka koloidalna bezwodna Magnezu stearynian Otoczka: Opadry White Y-1-7000 Hypromeloza 6cP Tytanu dwutlenek (E171) Makrogol 400.

Escipram zawiera sód: Ten lek zawiera mniej niż 1 mmol sodu (23 mg) w tabletce, co oznacza, że zasadniczo nie zawiera sodu.

Lek ten należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci. Nie należy stosować tego leku po upływie terminu ważności zamieszczonego na opakowaniu. Termin ważności oznacza ostatni dzień podanego miesiąca Brak specjalnych zaleceń dotyczących przechowywania.