Glukoza jest cukrem prostym, naturalnym źródłem energii dla organizmu, wykorzystywanym głównie przez komórki nerwowe, mięsień sercowy, mięśnie poprzecznie prążkowane i wątrobę. 1 gram glukozy dostarcza 4 kcal energii.

Nie należy stosować leku, jeśli u pacjenta występuje:

• cukrzyca,
• śpiączka hiperglikemiczna,
• bezmocz,
• krwawienia do ośrodkowego układu nerwowego,
• nietolerancja glukozy i galaktozy,
• odwodnienie hipotoniczne,
• stan przewodnienia,
• delirium tremens u pacjentów odwodnionych,
• stany po ostrym niedokrwieniu mózgu,
• hipokaliemia,
• uczulenie na zboża lub produkty zbożowe.

Roztworów glukozy nie należy mieszać z aminofiliną, barbituranami, erytromycyną, hydrokortyzonem, warfaryną, kanamycyną, sulfonamidami, witaminą B12 oraz fenytoiną. Nie należy podawać roztworu glukozy za pomocą tego samego zestawu do wlewów, przed przetaczaniem krwi, podczas i po zakończeniu przetaczania. Należy zachować ostrożność u pacjentów przyjmujących preparaty naparstnicy ponieważ stężone roztwory glukozy mogą nasilać ich działanie.

Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza. Roztwór 20 % i 40 % glukozy stosuje się dożylnie, we wstrzyknięciach lub we wlewach kroplowych, w dawkach dobieranych indywidualnie zależnie od stanu zdrowia, wieku i masy ciała pacjenta.

Substancją czynną leku jest glukoza. 1 ml roztworu zawiera 200 mg glukozy. Każda ampułka (10 ml) zawiera 2,0 g glukozy.

Pozostałe składniki to woda do wstrzykiwań.

Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci. Przechowywać w temperaturze poniżej 25°C. Nie stosować tego leku po upływie terminu ważności zamieszczonego na opakowaniu.