Po przeszczepieniach narządów (serce, nerki, wątroba) jako lek immunosupresyjny w celu zmniejszenia ryzyka odrzucania przeszczepu. Choroby o etiologii autoimmunologicznej: reumatoidalne zapalenie stawów, toczeń rumieniowaty układowy, zapalenie skórno-mięśniowe, zapalenie wielomięśniowe, guzkowe zapalenie okołotętnicze, pęcherzyca zwyczajna, autoimmunologiczna niedokrwistość hemolityczna, przewlekła oporna plamica małopłytkowa, przewlekłe autoimmunologiczne zapalenie wątroby. Zwykle lek stosuje się w skojarzeniu z kortykosteroidem lub z innymi zabiegami, których celem jest zmniejszenie odpowiedzi immunologicznej.
Immunosupresyjne.
Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.
Zahamowanie czynności szpiku kostnego objawiające, może występować także zwiększona podatność na zakażenia. Zaburzenia czynności wątroby, zapalenie trzustki, utrata włosów. Rzadko złe samopoczucie, zawroty głowy, gorączka, dreszcze, biegunka, bóle mięśni i stawów, zaburzenia rytmu serca, świąd skóry, osutka, zapalenie naczyń, zaburzenia czynności nerek, spadek ciśnienia tętniczego, zastój żółci, nudności, wymioty, jadłowstręt. Po pierwszym podaniu leku mogą wystąpić nudności i inne zaburzenia ze strony przewodu pokarmowego. U osób po przeszczepieniach leczonych immunosupresyjnie wystąpić mogą również: zapalenie okrężnicy, zapalenie uchyłków, perforacja jelita. U osób leczonych azatiopryną z powodu wrzodziejącego zapalenia jelit może wystąpić ciężka biegunka nawracająca po ponownym podaniu leku. U osób poddanych leczeniu immunosupresyjnemu po przeszczepieniach narządów częstsze jest występowanie chorób nowotworowych.
Gdy przyjmujesz leki zmniejszające wytwarzanie kwasu moczowego (allopurinol), warfarynę.
Jeśli jesteś lub przypuszczasz, że jesteś w ciąży, a także gdy karmisz piersią. Stosowanie leku w ciąży jest dopuszczalne jedynie w sytuacji, gdy jego stosowanie u matki jest bezwzględnie konieczne, a stosowanie bezpieczniejszego leku alternatywnego jest niemożliwe lub przeciwwskazane. Nie należy stosować w okresie karmienia piersią.
Doustnie. Dawkę i częstotliwość przyjmowania leku ustala lekarz. Tabletek nie należy dzielić. Podczas leczenia wskazane jest wykonywanie morfologii krwi wraz z oznaczeniem liczby płytek raz w tygodniu, a nawet częściej, jeśli podaje się duże dawki leku oraz w przypadku ciężkiej niewydolności nerek lub wątroby. W późniejszym okresie leczenia częstość badań krwi można zmniejszyć.
Każda tabletka powlekana zawiera odpowiednio 50 mg azatiopryny (Azathioprinum).
Substancja pomocnicza o znanym działaniu: każda tabletka powlekana 50 mg zawiera 74 mg laktozy jednowodnej.
Kupujący Imuran, 50 mg, tabl.powl., 100 szt
Kupowali również
-
26,98 zł -
19,75 zł
