przeciwbakteryjne Często: pleśniawki w jamie ustnej, zapalenie błony śluzowej jamy ustnej i języka, przemijające przebarwienie zębów i języka, ból głowy, zaburzenia węchu i smaku (np. metaliczny lub gorzki smak w ustach), ból brzucha, nudności lub wymioty, biegunka, niestrawność, nieprawidłowe wyniki badań czynności nerek i wątroby, zaburzenia snu, wysypka, nadmierne pocenie się.
Niezbyt często: mała liczba krwinek białych, zwiększenie liczby niektórych krwinek białych, zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych, ból stawów i mięśni, zakażenie drożdżakowe (kandydoza), zakażenie pochwy, utrata lub zmniejszenie apetytu, niepokój, zawroty głowy, drżenie, uczucie wirowania, zaburzenia słuchu, dzwonienie w uszach (szumy uszne), odczucie bicia serca, wydłużenie pewnego odcinka w zapisie elektrograficznym (EKG), tzw. wydłużenie odstępu QT, zapalenie błony śluzowej żołądka, zaparcie, gazy, suchość w jamie ustnej, odbijanie, obrzęk lub wzdęcie brzucha, świąd, pokrzywka, ogólne złe samopoczucie, osłabienie, zmęczenie, ból w klatce piersiowej, dreszcze.
Bardzo rzadko: nietypowe powstawanie siniaków lub krwawienie spowodowane małą liczbą płytek krwi, nieregularne lub szybkie bicie serca, koszmary senne, splątanie, dezorientacja, omamy, psychoza, uczucie obcości, drgawki, mrowienie i drętwienie skóry, zaburzenia słuchu, ciężka niewydolność wątroby, silny ból brzucha i pleców na skutek zapalenia trzustki, niewydolność nerek, małe stężenie cukru we krwi, zwłaszcza po jednoczesnym zastosowaniu doustnych leków przeciwcukrzycowych i insuliny.
Inne: pewne zakażenia bakteryjne skóry i tkanki podskórnej, krwawienie, zaburzenia węchu, utrata węchu lub smaku, głuchota, trądzik, wysypka, gorączka, zmiany w obrazie krwi, depresja, ból lub osłabienie mięśni, nieprawidłowa barwa moczu.
Klarytromycyna nie wpływa zazwyczaj na zdolność prowadzenia pojazdów lub obsługiwania maszyn.

Gdy masz uczulenie na klarytromycynę, inne antybiotyki makrolidowe lub na którąkolwiek substancję pomocniczą leku Lekoklar mite, zaburzenia czynności serca, ciężką niewydolność wątroby i w tym samym czasie zaburzenia czynności nerek; małe stężenie potasu we krwi; miastenię (myasthenia gravis), rzadką chorobę powodującą osłabienie mięśni; cukrzycę.
Należy powiedzieć lekarzowi o wszystkich przyjmowanych aktualnie lub ostatnio lekach, również tych, które wydawane są bez recepty. Niektóre inne leki oraz lek Lekoklar mite mogą wzajemnie wpływać na swoją skuteczność. Lekoklar mite może zwiększyć działanie następujących leków: astemizolu, terfenadyny (leków przeciwalergicznych), pimozydu (leku przeciwpsychotycznego), cyzaprydu (leku stosowanego w chorobach żołądka), ergotaminy, dihydroergotaminy (leków przeciwmigrenowych), lowastatyny, symwastatyny (leków zmniejszających stężenie cholesterolu), alprazolamu, triazolamu, midazolamu (leków nasennych); digoksyny , werapamilu (leków stosowanych w chorobach serca); teofiliny (leku przeciwastmatycznego); warfaryny (leku przeciwzakrzepowego); atorwastatyny, rozuwastatyny(leków zmniejszających stężenie cholesterolu); cyklosporyny, syrolimusu, takrolimusu (leków hamujących czynność układu odpornościowego); karbamazepiny, fenytoiny, walproinianu (leków przeciwpadaczkowych); cylostazolu (leku stosowanego w celu poprawienia krążenia w nogach); kolchicyny (leku stosowanego w leczeniu dny moczanowej); insuliny i innych leków przeciwcukrzycowych (tj. glibenklamid, nateglinid, repaglinid, pioglitazon lub rozyglitazon); metyloprednizolonu (kortyzonu stosowanego w leczeniu stanu zapalnego); omeprazolu (leku stosowanego w chorobach żołądka); syldenafilu, tadalafilu, wardenafilu (leków stosowanych w leczeniu zaburzeń wzwodu); tolterodyny (leku stosowanego w leczeniu nadreaktywności pęcherza moczowego); w inblastyny (leku przeciwnowotworowego); leków, które mogą wpływać na słuch, zwłaszcza antybiotyków aminoglikozydowych, takich jak gentamycyna lub neomycyna; aprepitantu (leku zapobiegającego wymiotom podczas chemioterapii); eletryptanu (leku przeciwmigrenowego); halofantryny (leku stosowanego w leczeniu malarii); zyprazydonu (leku przeciwpsychotycznego). Lekoklar mite i następujące leki mogą wzajemnie nasilać swoje działanie: atazanawir, sakwinawir (leki stosowane w leczeniu zakażenia wirusem HIV); itrakonazol (lek stosowany w leczeniu zakażeń grzybiczych). Następujące leki mogą osłabić działanie leku Lekoklar mite: ryfampicyna, ryfabutyna, ryfapentyna (antybiotyki); efawirenz, newirapina (leki stosowane w leczeniu zakażenia wirusem HIV); fenytoina, karbamazepina, fenobarbital (leki przeciwpadaczkowe); ziele dziurawca.
Jeśli jesteś w ciąży lub ją podejrzewasz oraz gdy karmisz piersią.

Lekoklar mite należy zawsze stosować ściśle według zaleceń lekarza. Dawkę, częstotliwość oraz okres stosowania ustala lekarz. Lek przeznaczony jest do stosowania doustnego. Tabletki należy popijać szklanką wody. Lek można przyjmować niezależnie od posiłków.

klarytromycyna