Łagodzenie objawów związanych z chorobą wrzodową żołądka lub dwunastnicy, zapaleniem błony śluzowej żołądka, nadkwaśnością, przepukliną rozworu przełykowego, niestrawnością i innymi zaburzeniami żołądkowo-jelitowymi (zgaga, wzdęcia).
Kategorie:
Problemy trawienne i pokarmowe » Nadkwaśność i zgaga
Problemy trawienne i pokarmowe » Wzdęcia
Problemy trawienne i pokarmowe » Nadkwaśność i zgaga
Problemy trawienne i pokarmowe » Wzdęcia
Działanie Manti polega na zobojętnianiu kwasu solnego wchodzącego w skład treści żołądkowej. Dodatkowo lek zmniejsza aktywność pepsyny, głównego enzymu żołądkowego, oraz wiąże kwasy tłuszczowe i lizolecytynę. Zobojętniający efekt Manti opiera się na współdziałaniu dwóch wodorotlenków. Wodorotlenek magnezu jest silną zasadą, w związku z czym zobojętnia kwas solny silnie i szybko. Wodorotlenek glinu jest słabszą zasadą, która wolniej rozpuszcza się w treści żołądkowej. Jego reakcja z kwasem solnym jest mniej dynamiczna, dzięki czemu zobojętniające działanie utrzymuje się dłużej.
Manti działa miejscowo i praktycznie nie wchłania się z przewodu pokarmowego, a jego działanie następuje szybko i utrzymuje się długo.
Nadwrażliwość na substancje czynne lub którąkolwiek substancję pomocniczą.
Ciężka niewydolność nerek, a zwłaszcza leczona dializami.
Nie należy stosować u dzieci w wieku poniżej 6 lat.
Manti należy stosować w liczbie od 1 do 3 tabletek między posiłkami, przed snem lub w momencie wystąpienia dolegliwości.
Nie należy przekraczać dawki 12 tabletek dziennie. Nie należy również przyjmować maksymalnej dobowej dawki leku przez dłużej niż dwa tygodnie.
Tabletkę Manti można rozgryzać i żuć lub ssać. Początek działania leku odczuwalny jest szybko – po 10-15 minutach od podania. Działanie Manti utrzymuje się do 3 godzin i dłużej, jeśli lek został przyjęty po posiłku.
1 tabletka zawiera wodorotlenek glinu 200 mg, wodorotlenek magnezu 200 mg, symetykon 25 mg.
