Obniża ciśnienie tętnicze krwi, działa moczopędnie.

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.

Zmniejszenie stężenia sodu i potasu w osoczu, zwłaszcza u chorych z grup zwiększonego ryzyka. Zwiększenie stężenia kwasu moczowego i glukozy we krwi. Uczucie zmęczenia, zawroty głowy przy zmianie pozycji z leżącej na stojącą, zwiększone ryzyko odwodnienia u osób w podeszłym wieku i pacjentów z niewydolnością serca, nudności, zaparcia, suchość w jamie ustnej, męczliwość, zaburzenia czucia, bóle głowy. U pacjentów z niewydolnością wątroby możliwość rozwoju encefalopatii wątrobowej. Reakcje alergiczne, zwłaszcza skórne, wyjątkowo rzadko zapalenie trzustki. Lek może powodować fałszywie dodatnie wyniki testów antydopingowych u sportowców.

Lek może zaburzać zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania urządzeń mechanicznych w ruchu, szczególnie w początkowym okresie stosowania lub w przypadku stosowania dodatkowego leku przeciwnadciśnieniowego (zwiększone ryzyko wystąpienia objawów związanych z nadmiernym obniżeniem ciśnienia tętniczego).

Gdy masz nadwrażliwość na indapamid, sulfonamidy lub jakąkolwiek substancję pomocniczą preparatu, schorzenia wątroby i/lub nerek, cukrzycę, obniżony poziom potasu.

Gdy przyjmujesz inne leki obniżające ciśnienie tętnicze krwi, środki mogące obniżać stężenie potasu w surowicy, metotreksat, preparaty naparstnicy (hipokaliemia jest czynnikiem usposabiającym do wystąpienia objawów toksyczności glikozydów naparstnicy), leki przeciwarytmiczne, sole litu, leki przeciwdepresyjne, środki przeczyszczające, niesteroidowe leki przeciwzapalne, leki sterydowe. Ponadto należy poinfromować lekarza o wszystkich ostatnio przyjmowanych lekach, nawet tych dostępnych bez recepty.

Jeśli jesteś lub przypuszczasz, że jesteś w ciąży, a także gdy karmisz piersią. Zgodnie z ogólnie przyjętą zasadą, należy unikać stosowania leków moczopędnych u kobiet w ciąży. Nigdy nie należy ich stosować w celu leczenia fizjologicznych obrzęków występujących w czasie ciąży. Leki moczopędne mogą powodować niedokrwienie płodowo-łożyskowe z ryzykiem zaburzenia wzrostu płodu. Karmienie piersią nie jest zalecane (indapamid przenika do pokarmu kobiecego).

Tabletki należy połykać w całości, popijając wodą, najlepiej rano. Dawkę i częstotliwość przyjmowania leku ustala lekarz.

Uwaga! Przed rozpoczęciem leczenia należy ocenić stężenie sodu, a następnie regularnie je kontrolować. Utrata potasu z hipokaliemią stanowi duże ryzyko związane ze stosowaniem leków moczopędnych tiazydowych i leków o podobnym działaniu. Należy zapobiegać rozwojowi hipokaliemii, szczególnie u pacjentów, u których ryzyko jej wystąpienia jest największe, np. u osób w podeszłym wieku, niedożywionych, leczonych wieloma lekami, u pacjentów z marskością wątroby z obrzękami i wodobrzuszem, z chorobą naczyń wieńcowych i niewydolnością serca. Częstsze oznaczanie stężenia potasu w osoczu jest konieczne we wszystkich przedstawionych powyżej sytuacjach. Pierwsze oznaczenie stężenia potasu w osoczu wykonuje się w pierwszym tygodniu leczenia. W przypadku stwierdzenia hipokaliemii konieczne jest uzupełnienie potasu.

Aby leczenie było skuteczne i jak najbardziej bezpieczne należy przestrzegać zaleceń lekarza prowadzącego.

Zapoznaj się z właściwościami leku opisanymi w ulotce przed jego zastosowaniem.

Przed zastosowaniem leku należy sprawdzić datę ważności podaną na opakowaniu (etykiecie). Nie należy stosować leku po terminie ważności. Przechowuj lek w szczelnie zamkniętym opakowaniu, w miejscu niedostępnym i niewidocznym dla dzieci, zgodnie z wymogami producenta.

Lek ten został przepisany przez lekarza prowadzącego celem leczenia konkretnego schorzenia. Nie należy go odstępować innym osobom ani używać w innych okolicznościach bez konsultacji z lekarzem.

Każda tabletka o przedłużonym uwalnianiu zawiera 1,5 mg indapamidu (indapamidum).

Substancja pomocnicza o znanym działaniu: każda tabletka o przedłużonym uwalnianiu zawiera 92,7 mg laktozy (w postaci laktozy jednowodnej).