Stymen Tabletki, 10 mg, 60 sztuk

Substancja czynna leku Stymen - prasteron (dehydroepiandrosteron - DHEA) działa anabolicznie, androgennie oraz jest prekursorem estrogenów. Synteza prasteronu w organizmie od 30 roku życia zaczyna stopniowo maleć. Leczenie uzupełniające może pozytywnie wpływać na niektóre schorzenia i objawy zależne od wieku oraz poprawić subiektywnie ocenianą jakość życia człowieka.

Wspomagające działanie DHEA wykazano w następujących przypadkach:

• andropauza u mężczyzn,
• zmniejszenie sprawności fizycznej i psychicznej, szczególnie u osób w podeszłym wieku,
• pogorszenie nastroju, stany depresyjne, zaburzenia snu, spadek napędu,
• zaburzenia erekcji i spadek aktywności płciowej,
• otyłość,
• zmniejszona wrażliwość tkanek na insulinę,
• zaburzenia układu krążenia,
• zmniejszenie odporności immunologicznej,
• pierwotna i wtórna niewydolność kory nadnerczy.

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.

Mogą wystąpić poniżej wymienione działania niepożądane:

Rzadko występujące działania niepożądane (u 1 do 10 osób 10000):

• trądzik, zmiany łojotokowe w skórze,
• nadmierne owłosienie,
• łysienie kątowe typu męskiego,
• powiększenie gruczołu krokowego,
• niskie brzmienie głosu,
• nudności, wymioty,
• zwiększenie apetytu,
• obrzęki spowodowane zatrzymaniem wody i soli w organizmie,
• hiperkalcemia (zwiększone stężenie wapnia we krwi).

Bardzo rzadko występujące działania niepożądane (u mniej niż 1 osoby na 10 000):

• zapalenie wątroby,
• powiększenie wątroby
• mania (zaburzenia psychiczne charakteryzujące się podwyższonym lub drażliwym nastrojem).

Kiedy nie stosować leku Stymen:

• jeśli pacjent ma uczulenie na DHEA lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku;
• jeśli pacjent ma ciężkie uszkodzenie wątroby i (lub) nerek;
• jeśli pacjent ma przerost gruczołu krokowego i (lub) nowotwór gruczołu krokowego;
• jeśli pacjent jest chory na raka sutka lub inne nowotwory.

Stymen należy przyjmować rano zgodnie z naturalnym cyklem syntezy i wydzielania tego hormonu. Nie przekraczać zalecanej dawki. Zmiana dawki wymaga zawsze konsultacji z lekarzem. Mężczyźni poniżej 40. roku życia nie powinni przyjmować tego leku. Decyzję o zastosowaniu Stymen w leczeniu dolegliwości związanych z andropauzą należy podejmować po wnikliwej analizie korzyści i możliwych zagrożeń związanych z leczeniem i z zaleceniem przestrzegania dyscypliny terapeutycznej.

Tego leku nie należy stosować u dzieci.

Należy powiedzieć lekarzowi o wszystkich lekach, stosowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje stosować.

Stymen może wchodzić w następujące interakcje:

• może nasilać działanie leków przeciwzakrzepowych,
• może nasilać lub osłabiać działanie leków hormonalnych (leczenie androgenami),
• może osłabiać działanie leków przeciwdrgawkowych,
• może osłabiać działanie leków psycholeptycznych i przeciwpsychotycznych,

Lek należy przyjmować w czasie posiłku, w celu ułatwienia wchłaniania.

Lek jest przeznaczony dla mężczyzn. Nie wolno go stosować u kobiet w ciąży i podczas karmienia piersią.

Ten lek należy zawsze stosować dokładnie tak, jak to opisano w ulotce dla pacjenta. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.

Zwykle stosowana dawka wynosi 1 tabletkę na dobę.

Tabletkę leku Stymen należy przyjąć rano, podczas posiłku.

• Rozpoczęcie przyjmowania leku należy skonsultować z lekarzem.
• Zalecana dawka początkowa wynosi 10 mg, maksymalna 50 mg.
• Początkową dawkę należy stopniowo zwiększać (10 mg/dobę co 2 tygodnie) do czasu uzyskania pożądanych działań terapeutycznych.
• W przypadku długotrwałego stosowania dawek większych niż 50 mg u mężczyzn należy oznaczać stężenie hormonu w surowicy i odpowiednio często wykonywać badania lekarskie.
• Efekt działania występuje po kilku tygodniach stosowania.

Substancją czynną leku Stymen jest prasteron. 1 tabletka powlekana zawiera 10 mg prasteronu.

Pozostałe składniki to: ludipress (laktoza jednowodna, powidon, krospowidon), magnezu stearynian.

Lek zawiera laktozę. Jeśli stwierdzono wcześniej u pacjenta nietolerancję niektórych cukrów, pacjent powinien skontaktować się z lekarzem przed przyjęciem leku.

Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci. Przechowywać w temperaturze poniżej 25C.