Lek Verospiron należy do grupy leków zwanych diuretykami, nazywanych również lekami moczopędnymi. Powodem wizyty pacjenta u lekarza mogła być opuchlizna kostek lub pojawiająca się zadyszka. Objawy te mogą występować, jeżeli czynność tłoczenia krwi przez serce słabnie z powodu zbyt dużej ilości płynów w organizmie. Jest to tak zwana zastoinowa niewydolność serca. Konieczność przepompowania dodatkowej ilości płynów w całym organizmie oznacza, że serce musi pracować intensywniej. Lekarz przepisuje pacjentowi lek Verospiron, w celu pozbycia się nadmiernej ilości płynów z organizmu. Dzięki temu serce będzie mogło pracować mniej intensywnie. Dodatkowe ilości płynów usuwane są w moczu, dlatego w trakcie stosowania leku Verospiron może być potrzebne częstsze korzystanie z toalety.

MOŻLIWE DZIAŁANIA NIEPOŻĄDANE:

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią. Należy natychmiast poinformować lekarza, jeżeli po przyjęciu leku u pacjenta wystąpi którykolwiek z niżej wymienionych objawów. Chociaż objawy te przeważnie występują bardzo rzadko lub z nieznaną częstością, mogą mieć ciężki przebieg. - Gorączka i pęcherze na wargach, błonach śluzowych i spojówkach (zespół Stevensa-Johnsona) (częstość nieznana). - Oddzielanie się naskórka od niższych warstw skóry na powierzchni całego ciała (toksyczne martwicze oddzielanie się naskórka) (częstość nieznana). - Żółtaczka (zażółcenie skóry i oczu) - lek Verospiron może powodować zaburzenia czynności wątroby (niezbyt często) i zapalenie wątroby (bardzo rzadko). - Wysypka skórna, gorączka i obrzęk (które mogą być objawami poważniejszych zaburzeń, wysypka polekowa i eozynofilia oraz objawy ogólnoustrojowe). - Nieregularna czynność serca (bardzo często u pacjentów z niewydolnością nerek i u pacjentów, którzy jednocześnie stosują produkty zawierające potas) - mogą to być objawy zwiększonego stężenia potasu we krwi. Lekarz zaleci regularne wykonywanie badań krwi w celu kontrolowania stężenia potasu i innych elektrolitów. W razie konieczności lekarz może zdecydować o przerwaniu leczenia.

Inne działania niepożądane:

Bardzo częste działania niepożądane (mogą występować u co najmniej 1 na 10 pacjentów): - zwiększenie stężenia potasu we krwi (u pacjentów z niewydolnością nerek i u pacjentów stosujących jednocześnie produkty zawierające potas), - osłabienie popędu seksualnego (libido) u obu płci, - zaburzenia miesiączkowania, tkliwość i powiększenie piersi u kobiet, - zaburzenia erekcji, nadmierny rozrost tkanki gruczołu piersiowego (ginekomastia) i ból piersi u mężczyzn.

Częste działania niepożądane (mogą występować do 1 na 10 pacjentów): - zwiększenie stężenia potasu we krwi (u pacjentów w podeszłym wieku, z cukrzycą i stosujących inhibitory ACE), - zawroty głowy, - nudności, wymioty, - świąd, wysypka skórna, - skurcze mięśni, - ostra niewydolność nerek, - bezpłodność (w przypadku stosowania dużych dawek - 450 mg na dobę), - złe samopoczucie,

Niezbyt częste działania niepożądane (mogą występować do 1 na 100 pacjentów): - łagodny nowotwór piersi (mężczyźni), - dezorientacja, - senność (u pacjentów z marskością wątroby), - ból głowy, - ból piersi u kobiet, - zmęczenie.

Rzadkie działania niepożądane (mogą występować do 1 na 1000 pacjentów): - reakcje alergiczne, - małe stężenie sodu we krwi, niewystarczające nawodnienie tkanek (odwodnienie), - zapalenie błony śluzowej żołądka, wrzody żołądka, krwawienie z żołądka, ból żołądka, biegunka, - pokrzywka (tworzenie się swędzących guzków na skórze), - porfiria (zaburzenia syntezy czerwonego barwnika krwi powodujące ból brzucha, ból mięśni, zabarwienie moczu na czerwono lub brązowo, napady drgawkowe i zaburzenia psychiczne).

Bardzo rzadkie działania niepożądane (mogą występować do 1 na 10 000 pacjentów): - zmniejszenie ilości krwinek białych (leukopenia, agranulocytoza), zmniejszenie ilości płytek krwi (małopłytkowość) lub zwiększenie liczby granulocytów kwasochłonnych we krwi (eozynofilia), - słabe działanie androgenne, w tym hirsutyzm i zmiana głosu, - niezdolność do wykonywania ruchów na skutek utraty czynności mięśni (porażenie wiotkie na skutek zwiększenia stężenia potasu we krwi, porażenie obu kończyn górnych lub dolnych), - zapalenie naczyń krwionośnych, - wypadanie włosów, - wyprysk, rumień obrączkowaty, - objawy o typie tocznia, - rozmiękanie kości (osteomalacja), - zmiany w wynikach badań laboratoryjnych dotyczących czynności nerek (zwiększenie stężenia mocznika i kreatyniny we krwi).

Częstość nieznana (częstość nie może być oszacowana na podstawie dostępnych danych): - zakwaszenie krwi (kwasica), - niskie ciśnienie tętnicze, - nadmierne owłosienie, - pemfigoid (choroba powodująca powstawanie pęcherzy na skórze), - kurcze mięśni nóg, - zmiany w wynikach badań laboratoryjnych (zwiększenie stężenia hemoglobiny glikowanej).

Kiedy nie przyjmować leku Verospiron:

- jeśli pacjent ma uczulenie na spironolakton lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku;

- jeśli pacjent ma chorobę Addisona (niedobór pewnych hormonów, charakteryzujący się skrajnym osłabieniem, zmniejszeniem masy ciała i niskim ciśnieniem krwi);

- jeśli pacjent ma hiperkaliemię (zwiększone stężenie potasu we krwi);

- jeśli pacjent ma trudności z oddawaniem moczu;

- jeśli pacjent ma ostrą niewydolność nerek – ciężką chorobę nerek;

- jeśli pacjent przyjmuje leki moczopędne zwane lekami moczopędnymi oszczędzającymi potas lub jakiekolwiek inne leki w celu uzupełnienia niedoboru potasu;

- jeśli pacjent przyjmuje eplerenon (lek stosowany w leczeniu wysokiego ciśnienia krwi);

- jeśli pacjentka karmi piersią.

Dzieci z umiarkowaną do ciężkiej choroby nerek nie mogą przyjmować leku Verospiron.

Ostrzeżenia i środki ostrożności

Przed rozpoczęciem przyjmowania leku Verospiron należy omówić to z lekarzem lub farmaceutą. - jeśli u pacjenta występuje choroba nerek lub wątroby; - jeśli pacjent ma cukrzycę z zaburzeniami czynności nerek lub bez takich zaburzeń; - jeśli pacjent przyjmuje jakiekolwiek inne leki moczopędne (diuretyki) jednocześnie z lekiem Verospiron, ponieważ może to prowadzić do zmniejszenia stężenia sodu we krwi (hiponatremia); - jeśli pacjent przyjmuje jakiekolwiek inne leki mające wpływ na stężenie potasu we krwi; - jeśli pacjent stosuje dietę bogatą w potas lub zamienniki soli kuchennej zawierające potas; - jeśli pacjent jest w podeszłym wieku. Jednoczesne stosowanie leku Verospiron z niektórymi lekami, środkami uzupełniającymi potas lub produktami spożywczymi bogatymi w potas może prowadzić do ciężkiej hiperkaliemii (zwiększonego stężenia potasu we krwi). Objawami ciężkiej hiperkaliemii mogą być skurcze mięśni, zaburzenia rytmu serca, biegunka, nudności, zawroty głowy lub ból głowy. W takich przypadkach lekarz będzie regularnie zlecał wykonywanie badań laboratoryjnych. W przypadku zaburzenia czynności lub niewydolności nerek, u pacjenta może wystąpić niebezpieczne zwiększenie stężenia potasu we krwi. Może to wpływać na pracę serca, a w skrajnych przypadkach może prowadzić do zgonu. - jeśli u pacjenta występuje porfiria, specyficzne zaburzenie dotyczące wytwarzania związku chemicznego, który zawiera żelazo i nadaje krwi czerwone zabarwienie; - jeśli pacjentka jest w ciąży. O ile nie jest to konieczne, nie należy stosować tego leku długotrwale.

Verospiron a inne leki

Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje stosować. Jeśli pacjent stosuje abirateron w leczeniu nowotworu złośliwego gruczołu krokowego, powinien o tym powiedzieć lekarzowi. Lekarz może zmienić dawkę leku Verospiron, jeśli pacjent przyjmuje którykolwiek z następujących leków: - digoksynę (stosowana w niektórych zaburzeniach serca), - leki stosowane w leczeniu wrzodów żołądka (takie jak karbenoksolon), - leki stosowane w leczeniu wysokiego ciśnienia krwi, w tym inhibitory ACE, antagoniści receptora angiotensyny II, leki moczopędne, antagoniści wapnia, leki beta-adrenolityczne, azotany (np. nitrogliceryna) mogą powodować dodatkowe obniżenie ciśnienia krwi spowodowanego przez lek Verospiron, - niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ), takie jak aspiryna, ibuprofen, kwas acetylosalicylowy, indometacyna i kwas mefenamowy, - suplementy potasu, - leki, o których wiadomo, że mogą wywołać hiperkaliemię (zwiększenie stężenia potasu we krwi), - heparynę lub heparynę niskocząsteczkową (leki stosowane w celu zapobiegania zakrzepom krwi), - leki zawierające amonowy chlorek (leki o działaniu wykrztuśnym); - antypiryny, stosowane w celu obniżenia gorączki, - leki przeciwpsychotyczne, trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne (stosowane w przypadku zaburzeń psychicznych), - lit stosowany w leczeniu chorób psychicznych (np. mania, choroba dwubiegunowa), - leki nasenne (np. barbiturany) lub leki znieczulające, leki przeciwbólowe, - noradrenalinę, - leki immunosupresyjne (leki stosowane, aby zapobiec odrzuceniu przeszczepionego narządu, takie jak cyklosporyna i takrolimus), - kortykosteroidy i leki przeciwhistaminowe (leki stosowane w leczeniu reumatoidalnego zapalenia stawów (przewlekła choroba stawów), wyprysku, łuszczycy lub reakcji alergicznych), terfenadynę, - leki stosowane w leczeniu padaczki (takie jak karbamazepina), - leki, które zapobiegają krzepnięciu krwi, zwane lekami przeciwzakrzepowymi (pochodne kumaryny), - agoniści niektórych hormonów działających na przysadkę mózgową, np. agoniści hormonu uwalniającego hormon luteinizujący (LHRH), - leki stosowane w leczeniu dużego stężenia cholesterolu we krwi (np. kolestyramina), - trimetoprim i trimetoprim w skojarzeniu z sulfametoksazolem. Jeżeli pacjent ma być poddany zabiegowi chirurgicznemu z podaniem znieczulenia, należy poinformować lekarza prowadzącego o stosowaniu leku Verospiron.

Verospiron z jedzeniem, piciem i alkoholem

Ten lek należy przyjmować w czasie posiłku. Picie alkoholu jest przeciwwskazane podczas stosowania leku Verospiron.

Ciąża i karmienie piersią

Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku. Lek Verospiron może być stosowany w czasie ciąży tylko wówczas, gdy jest to bezwzględnie konieczne. Nie należy karmić piersią podczas stosowania leku Verospiron. Pacjentka powinna porozmawiać z lekarzem, który doradzi inny sposób karmienia dziecka w czasie przyjmowania tego leku.

Prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn

Należy zachować ostrożność podczas prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn. Może wystąpić senność i zawroty głowy związane z przyjmowaniem leku Verospiron, co może mieć wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.

Ważne informacje dotyczące substancji pomocniczych

Lek Verospiron o mocy 100 mg zawiera barwnik - żółcień pomarańczową (E110). Żółcień pomarańczowa może powodować reakcje alergiczne. Kapsułki Verospiron zawierają laktozę. Jeśli stwierdzono wcześniej u pacjenta nietolerancję niektórych cukrów, pacjent powinien skontaktować się z lekarzem przed przyjęciem leku. Kapsułki Verospiron zawierają laurylosiarczan sodu. Lek zawiera mniej niż 1 mmol (23 mg) sodu na kapsułkę, to znaczy lek uznaje się za „wolny od sodu”.

Ten lek należy zawsze przyjmować zgodnie z zaleceniami lekarza. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.

Ilość przyjmowanych kapsułek zależy od stopnia nasilenia choroby. Zaleca się stosowanie raz na dobę, w trakcie posiłku.

Podczas stosowania leku Verospiron lekarz może zalecić wykonanie badania krwi w celu monitorowania stężenia potasu i kreatyniny.

Zastosowanie większej niż zalecana dawki leku Verospiron

W razie przypadkowego zastosowania zbyt wielu kapsułek należy skontaktować się z lekarzem lub najbliższym szpitalnym oddziałem ratunkowym. Objawami przedawkowania mogą być: senność, zawroty głowy, nudności, wymioty, biegunka, uczucie zdezorientowania. Zmiany stężenia sodu i potasu we krwi mogą powodować uczucie osłabienia oraz mrowienie, kłucie lub drętwienie skóry i (lub) kurcze mięśni.

Pominięcie zastosowania leku Verospiron

W przypadku, gdy pacjent zapomni przyjąć kapsułkę leku Verospiron, powinien przyjąć ją jak najszybciej, chyba, że zbliża się pora przyjęcia kolejnej dawki. Nie należy stosować dawki podwójnej w celu uzupełnienia pominiętej dawki.

Przerwanie stosowania leku Verospiron

Lek Verospiron należy przyjmować tak długo, jak zalecił to lekarz. Nie należy przerywać stosowania leku bez porozumienia z lekarzem, nawet jeśli pacjent poczuje się lepiej. Po zbyt szybkim zaprzestaniu stosowania leku, stan pacjenta może ulec pogorszeniu.

W razie jakichkolwiek dalszych wątpliwości związanych ze stosowaniem tego leku należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.

substancja czynna: Każda kapsułka twarda zawiera 100 mg spironolaktonu (Spironolactonum).

substancje pomocnicze: Sodu laurylosiarczan Magnezu stearynian Skrobia kukurydziana Laktoza jednowodna; Skład otoczki Część górna: Żółcień pomarańczowa (E 110) Tytanu dwutlenek (E 171) Żelatyna Część dolna: Żółcień pomarańczowa (E 110) Tytanu dwutlenek (E 171) Żółcień chinolinowa (E 104) Żelatyna

PRZECHOWYWANIE:

Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.