Powiększony trzeci migdał u dziecka nie zawsze świadczy o chorobie. Najczęściej jest sygnałem walki z patogenami, jakie próbują się dostać do organizmu dziecka. U jednego na stu małych pacjentów zdarza się jednak, że trzeci migdał jest patologicznie przerośnięty i wymaga interwencji chirurgicznej.
Trzeci migdał rozwija się u dziecka tuż po narodzinach, przez kilka lat pełni rolę strażnika przed chorobowymi drobnoustrojami, jakie przedostają się do organizmu drogami oddechowymi i droga pokarmową. Trzeci migdał, podobnie, jak inne migdałki, zbudowany jest z komórek odpornościowych i pełni rolę zewnętrznego węzła chłonnego.
Trzeci migdał wzbudza bardzo dużo emocji u rodziców, bo w wieku dziecięcym bardzo często jest powiększony, a opinie na temat tego, czy powinien być usuwany, czy nie są bardzo różne. Kłopoty z migdałkiem gardłowym zaczynają się w okresie żłobkowym i przedszkolnym, kiedy dziecko styka się z największą ilością wirusów i bakterii. Właśnie wtedy między 2. a 5. rokiem życia trzeci migdał jest najbardziej przerośnięty, bo układ odpornościowy pracuje na najwyższych obrotach. W tym czasie dochodzi też najczęściej do patologicznego powiększenia trzeciego migdałka, co zdarza się u jednego na sto małych pacjentów.
Trzeci migdał u dziecka objawy
Patologicznego przerost migdałka gardłowego nie wolno lekceważyć, bo może prowadzić on do groźnych powikłań, w tym miedzy innymi do upośledzenia słuchu. Kiedy zatem rodzic powinien się niepokoić i szukać porady u laryngologa? O tym, że mamy do czynienia z patologicznie powiększonym trzecim migdałem mogą świadczyć:
- przewlekłe i nawracające zapalenia uszu,
- częste zapalenie zatok,
- częste zapalenie gardła i anginy,
- niewłaściwy rozwój szczęk i podniebienia, wady zgryzu - zaburzenia mowy, mowa nosowa,
- spowolniony ogólny rozwój dziecka spowodowany niedotlenieniem ciągłym zmęczeniem i niedosłuchem,
- adenoidalny wyraz twarzy z charakterystyczną otwartą buzią,
- katar, który spływa po ścianie gardła, który powoduje kaszel i chrząkanie,
- blokada trąbek słuchowych,
- chrapanie,
- mowa nosowo-brzęcząca, utrudnione wypowiadanie niektórych zgłosek.
Trzeci migdał leczenie
W przypadku niezbyt powiększonego migdałka trzeciego lekarz w pierwszej kolejności zdecyduje o leczeniu zachowawczym, zwłaszcza jeśli dziecko nie skończyło jeszcze 4. roku życia. Może zaaplikować leki przeciwobrzękowe, przeciwzapalne, krople lub areozole udrażniające i oczyszczające nos. Można też spróbować doustnych szczepionek, które mają za zadanie podniesienie odporności organizmu.
Trzeci migdał leczenie naturalne
Można też spróbować domowych sposobów, takich jak syrop z cebuli i miodu, warto włączyć do diety czosnek, miód i napary z szałwii, tymianku i rumianku. Dobrze, jeśli na talerzu dziecka znajdą się produkty naturalnego pochodzenia, bogate w witaminy i minerały, które będą wspomagały pracę układu odpornościowego organizmu. Nie zaszkodzi też naturalna inhalacja podczas pobytu nad morzem, zwłaszcza w okresie jesienno-zimowym.
Usuniecie trzeciego migdałka
Jeśli jednak leczenie zachowawcze nie przyniesie efektu, lekarz może skierować dziecko na adenotomię, czyli operacyjne usunięcie migdałka gardłowego. Pamiętajmy jednak, że operacja zawsze jest krokiem ostatecznym. Zabieg nie trwa dłużej niż pół godziny i wykonuje się go najczęściej pod kontrolą endoskopu, z wykorzystaniem małoinwazyjnych narzędzi takich jak nóż harmoniczny, laser diodowy, fale radiowe. Z względu na komfort pacjenta najczęściej stosuje się znieczulenie ogólne.
Przeciwwskazaniem do operacji jest zbyt krótkie podniebienie miękkie i rozszczep podniebienia miękkiego.
Kiedy zanika trzeci migdał?
Powiększony trzeci migdał może utrzymać się nawet do 12. roku życia i po tym czasie powinien zanikać. Przerost trzeciego migdałka u dorosłych spotka się niezwykle rzadko i najczęściej jest on powodem chrapania i groźnych bezdechów śródsennych.
Źródło: medme.pl