W ostatnich latach problem anoreksji zaczął dotykać już coraz młodszych osób. Coraz częściej chorują gimnazjaliści. Anoreksję można łatwo rozpoznać i pomóc swojemu dziecku. Sprawdź, jakich sygnałów nie należy ignorować!
Kto jest winny?
Są impulsy, które kierują osoby do pewnych restrykcyjnych decyzji związanych z odżywianiem. Najczęściej gdy rodzice dowiadują się o chorobie, obwiniają się o to, że nie wcześniej nie zauważyli niczego niepokojącego. Nie można się obwiniać o chorobę dziecka, można za brak rozmowy z dzieckiem. Dzieci w wieku gimnazjalnym przeżywają okres buntu. Często buntują się przeciwko całemu światu. Uważają się za osoby dorosłe i tak też chcą być traktowane. Rodzice powinni wykazać się wyrozumiałością i starać się za wszelką cenę utrzymać kontakt z dzieckiem, aby nie zamknęło się w sobie.
Zwrócenie na siebie uwagi
„Dużo osób mi zazdrościło drogich ubrań, fajnego telefonu i super domu. Jednak pomimo tych plusów, był też minus ważyłam więcej niż powinnam. Nie przeszkadzało mi to jakoś, ponieważ nikt nigdy nie śmiał się z tego. Gdy pokłóciłam się z przyjaciółką i ona nazwała mnie grubasem, stwierdziłam, że muszę to zmienić. Biegałam, ćwiczyłam i jadłam mniej. Potrafiłam cały dzień przeżyć na dwóch sałatkach. Oczywiście waga spadła i to znacznie. Odchudzałam się tak od 14 roku życia czyli przez okres 3 lat.” - tak swoje początki opisuje 18 letnia Kasia z Gdańska. Na pytanie czy rodzice się nie zorientowali odpowiada „Moi rodzice? Zauważyli dopiero w zeszłym roku, gdy zasłabłam na świętach. Obwiniali się za to, że byli za bardzo skupieni na swojej pracy”.
Upragniony rozmiar zero
Wiele młodych dziewcząt gdy usłyszy od osób bliskich słowa nadwaga, grubas czy inne słowa związane z wagą, stara się coś zrobić z tym faktem. Nie każda młoda osoba, która się odchudza jest od razu anorektykiem. Media kreują wizerunek pięknego ciała, które ma być szczupłe. Już dawno idealne wymiary dla kobiet 90-60-90 przestały być aktualne. Obecnie preferowane wymiary to ok. 85-55-85. Zdarzają się przypadki, że kobiety z szerszą talią usuwają sobie ostatnie wolne żebra.
Nowa dieta – anoreksja
Hitem ostatnich dwóch, trzech lat jest dieta „nic”. Dziewczyny najczęściej łączą się w grupy i nawzajem się pilnują aby za dużo nie jadły. Badanie, które przeprowadziła Katarzyna Grzymlak w swojej pracy magisterskiej potwierdza, że w grupy łączą się nie tylko gimnazjalistki i licealistki, ale też kobiety dojrzałe.„ Zaczęłam się odchudzać, bo akurat była taka moda w pracy. Dołączyłam do grupy 3 dziewczyn i się wspólnie wspierałyśmy, przynosiłyśmy sobie jogurty do pracy oraz razem chodziłyśmy na siłownię. Po jakiś 3 miesiącach, grupa się wykruszyła i zostałam sama. Niestety od kiedy dołączyłam do grupy przestałam się sobie podobać. Więc rozłam grupy mnie nie zniechęcił, a wręcz zachęcił do dalszej walki o swoją sylwetkę. Ogólnie schudłam 20 kg. Teraz ważę 43 kg przy 174 cm.” - mówi 25 letnia Magda z Warszawy.
Dzieci w gimnazjach często się głodzą, jedzą np. jedną kromkę chleba rano i wieczorem, a na obiad jakąś zupę. Często mdleją na WF-ie i wtedy trafiają do higienistki, która zaczyna interweniować u rodziców. A rodzice bezradnie rozkładają ręce. Niestety niemoc rodziców może tylko nasilić chorobę.
Niewolnik wagi
Najlżejsza dziewczyna chora na anoreksję ważyła 19 kg. Po wyjściu ze szpitala ważyła o 3 kilogramy więcej. Jednak jest to skrajny przypadek, najczęściej jednak waga chorych waha się od ok. 30 kg do max. 44 kg u kobiet i od ok. 38 kg do 50 kg u mężczyzn. Anorektycy są niewolnikami wagi, ważą się w każdej wolnej chwili. Jeśli zauważą nieznaczny przyrost wagi rzucają się w wir ćwiczeń, które maja spalić zbędne ich zadaniem kilogramy.
Jak rozpoznać anoreksję u swojego dziecka?
Jeśli Twoje dziecko :
- straciło dużo na wadze,
- ograniczyło jedzenie,
- nosi ciepłe swetry a mimo to ma zimne dłonie,
- gotuje dla całej rodziny, ale nie je obiadu ze wszystkimi, bo twierdzi, że „najadła się podczas gotowania”,
- codziennie się waży lub nawet kilkanaście razy dziennie.
Inne objawy:
- podkrążone oczy,
- sucha skóra,
- wypadające włosy.
Jeśli rozpoznasz u osoby bliskiej anoreksję skontaktuj się z lekarzem.
Bez pomocy specjalisty wyjście z anoreksji jest niemożliwe.
Autor: RED ELKA
Źródło: medme.pl