Szałwia lekarska uważana była przed wiekami za magiczną roślinę wydłużającą życie. Sama nazwa „szałwia lekarska” wywodzi się od łacińskich słów „zdrowie”, „zdrowy”. Szałwię lekarską wykorzystujemy do płukania, smarowania, wcierania. A czy szałwię można pić? Tak, byle z umiarem.
Picie szałwii pomaga między innymi na problemy żołądkowo-jelitowe. Płukanie gardła szałwią niesie ulgę w anginie i przy pleśniawkach. Właściwości szałwii pozwalają redukować stres i przemęczenie. Herbata z szałwii jest też polecana na dolegliwości związane z menopauzą. Napar z szałwii pomaga również zakończyć karmienie piersią, wpływając na obniżenie laktacji.
Szałwia lekarska
Szałwia lekarska jest gatunkiem roślin z rodziny jasnowatych, do której należą także między innymi mięta czy melisa. Pochodzi z rejonów Morza Adriatyckiego – pierwotnie rosła dziko na półwyspach Bałkańskim i Apenińskim.
Nazwa szałwii lekarskiej pochodzi od łacińskiego słowa salvus czyli „zdrowy”. Nie przypadkiem. Lecznicze właściwości szałwii były znane już kilka wieków przed naszą erą, ba – panowało wówczas przekonanie, że napar z szałwii ma właściwości magiczne. W starożytnej Grecji i Rzymie uważano, że picie szałwii jest antidotum na ukąszenia węża, a także na problemy ze wzrokiem i zaniki pamięci. Rzymianie mieli szałwię lekarską za roślinę świętą, dlatego zbierając liście i kwiaty szałwii stosowali specjalny rytuał, używając unikalnych drewnianych i kamiennych narzędzi, zaś zbiory poprzedzała ofiara z chleba i wina.
Sprawdź: Siemię lniane - właściwości i przygotowanie
Picie szałwii
Szałwię lekarską cenili iwykorzystywali też medycy w czasach Średniowiecza. Wierzono, że picie szałwii pomaga na:
- gorączkę,
- przeziębienia,
- ale też bóle żołądka,
- problemy z wątrobą,
- a nawet padaczkę.
W niektórych krajach europejskich, na przykład we Francji – przetrwała od czasów rzymskich wiara w świętą moc liścia szałwii. Wiara w szczególną moc szałwii lekarskiej wykiełkowała zresztą także w zupełnie innej kulturze – arabscy medycy wierzyli, że picie szałwii wydłuża życie.
Właściwości szałwii – liść szałwii
Prozdrowotne właściwości szałwii zawdzięczamy bogactwu cennych składników, zawartych w surowcu zielarskim, jakim są jej liście (aczkolwiek nie wszystkie one są zdrowe dla człowieka – o czym więcej za chwilę). Liść szałwii zawiera olejek lotny, w składzie którego są takie substancje jak tujon, cyneol, kamfora i pinen.
Szałwia lekarska zawiera też garbniki, flawonoidy, gorycze, kwasy organiczne oraz bardzo duże ilości witamin: witaminę B1, PP, A oraz C. Dzięki nim szałwia lekarska znajduje bardzo szerokie zastosowania w medycynie naturalnej i ziołolecznictwie, a także kosmetologii i kuchni.
Zobacz: Czarnuszka – właściwości lecznicze i zastosowanie
Szałwia lekarska – zastosowanie w lecznictwie
Picie szałwii ma dobroczynne skutki w przypadku całego wachlarza przypadłości. Szałwia lekarska ma działanie:
- przeciwbakteryjne,
- przeciwzapalne,
- przeciwbólowe,
- ściągające.
Szałwia lekarska usprawnia pracę układu trawiennego, pobudza wydzielanie soków trawiennych, można ją stosować na biegunkę. Szałwia lekarska obniża poziom cukru we krwi. Działa łagodząco w przypadku zapalenia gardła. Płukanie gardła szałwią pomaga też w anginie, przy pleśniawkach i ropnym zapaleniu dziąseł. Szałwia lekarska stosowana jest także na problemy skórne. Okłady czy kąpiele z dodatkiem szałwii lekarskiej można stosować w przypadku doskwierających żylaków, trudno gojących się ran, reumatoidalnego zapalenia stawów, wysypek i innych zmian skórnych.
Zobacz: Zioła i herbaty na zdrowie
Czy szałwię można pić?
Czy szałwię można pić? Tak. Napar z szałwii służy nie tylko do płukania jamy ustnej, inhalowania i wcierania. Wyciąg z liścia szałwii można również pić, czy to w formie samodzielnie przygotowanego wywaru, czy też gotowej herbatki, którą nabyć można w każdej aptece czy sklepie ze zdrową żywnością. Ale uwaga - należy zachować umiar i przestrzegać zaleceń, zawartych na opakowaniach.
Pytanie „czy można pić szałwię” nie zostało w tym miejscu postawione przypadkowo. Jest to częsty dylemat osób zamierzających skorzystać z dobroczynnych właściwości szałwii lekarskiej. Obawy powoduje zawarty w olejku z liścia szałwii tujon.
Jest to substancja chemiczna, która w dużej dawce może być toksyczna. Tujon powoduje nadczynność kory mózgowej, skutkując nadpobudliwością, nadruchliwością, drażliwością, podnieceniem a nawet psychozami. Duże ilości tujonu znajdują się między innymi w absyncie, alkoholu, którego sprzedaż i produkcja zostały w Europie i USA zabronione na początku XX wieku, obecnie zaś jest on legalny, pod warunkiem że zawiera małe stężenie tujonu.
Czytaj także: Zioła i rośliny na przeziębienie jakie wybrać?
Szałwia – herbata
Herbata z szałwii, oprócz wyżej wymienionych zastosowań (problemy układu trawiennego, nerwowego i jamy ustnej), stosowana jest też w przypadku nadmiernego pocenia nocnego u gruźlików i neurotyków – napar z szałwii hamuje wydzielanie potu, zachowując skuteczność przez kilkadziesiąt godzin.
Herbata z szałwii służy też do irygacji pochwy w upławach. Łagodzi dolegliwości związane z menopauzą. Herbata z szałwii stosowana jest nawet na ślinotok. Pamiętać należy, że picie szałwii zmniejsza laktację. Jest to wiedza przydatna kobietom, które chcą zakończyć karmienie piersią, a także mają zapalenie piersi spowodowane nadmiarem pokarmu.
Płukanie gardła szałwią
Płukanie szałwią możemy zafundować nie tylko naszemu gardłu, ale tez na przykład włosom. Przeznaczony do tego napar z szałwii można przygotować samodzielnie, zalewając liść szałwii wodą i gotując mieszankę na wolnym ogniu przez około 2 godziny. Płukanie szałwią włosów pomaga w walce z siwizną, lekko też przyciemnia ich kolor.
Czytaj też: Rumianek – właściwości. Na co pomaga rumianek?