Dławica piersiowa to zespół objawów powiązanych z niewydolnością naczyń wieńcowych. W większości przypadków za ich występowaniem stoi miażdżyca. Piszemy, jak rozpoznać dławicę piersiową i jak wygląda leczenie tej przypadłości.
Co to jest dławica piersiowa?
Dławica piersiowa, nazywana także dusznicą bolesną, to stan będący następstwem niewydolności naczyń wieńcowych, a co za tym idzie - nieprawidłowego dopływu krwi do mięśnia sercowego. Niewydolność naczyń wieńcowych, a w konsekwencji także dławica piersiowa, to zazwyczaj skutek choroby niedokrwiennej serca, która zwykle jest efektem miażdżycy.
Do przyczyn tego zaburzenia zalicza się również zator, uraz, skurcz lub zapalenie tętnicy wieńcowej oraz zakrzepicę tętniczą. Wśród czynników ryzyka dławicy piersiowej znajdują się także: otyłość, brak aktywności fizycznej, nadciśnienie tętnicze, wysoki poziom cholesterolu we krwi oraz cukrzyca. W rzadkich przypadkach do ataku dusznicy bolesnej dochodzi wskutek silnego zdenerwowania, wysiłku fizycznego lub zimna.
Objawy dławicy piersiowej
Atak dławicy piersiowej objawia się przede wszystkim specyficznym bólem, który chorzy określają jako ściskający, ugniatający i piekący, choć niektórzy mówią także o uczuciu rozrywania. W większości przypadków ból jest zlokalizowany za mostkiem, przy czym może on promieniować do lewego barku, ramienia oraz łopatki.
Jego natężenie nie jest uzależnione ani momentu w oddychaniu, ani od pozycji ciała. Dolegliwościom bólowym towarzyszy kołatanie serca i odczucie niepokoju, a czasem także duszność i problemy ze złapaniem tchu. Stan ten zazwyczaj utrzymuje się przez kilkanaście minut, choć może potrwać nieco dłużej lub krócej.
Stabilna dławica piersiowa
Jeśli dławica piersiowa jest skutkiem przewlekłej niewydolności naczyń wieńcowych, mamy do czynienia z dławicą piersiową stabilną. Oznacza to, że serce nie jest zaopatrywane w wystarczającą ilość tlenu i substancji odżywczych. W przypadku dławicy piersiowej stabilnej objawy są często następstwem silnego zdenerwowania lub wysiłku fizycznego. Leczenie polega przede wszystkim na przyjmowaniu zalecanych przez lekarza farmaceutyków.
Mogą to być np. statyny, azotany lub inhibitory konwertazy angiotensyny. Jeśli terapia nie przyniesie oczekiwanych rezultatów, specjalista najprawdopodobniej zaproponuje pacjentowi zabieg chirurgiczny. W takiej sytuacji najczęściej poszerza się dotknięte chorobą tętnice (zabieg ten zwany jest angioplastyką) lub wszczepia się bajpasy. O niestabilnej dławicy piersiowej mówi się, gdy jej przyczyną jest ostry zespół wieńcowy.
Dławica piersiowa typu Prinzmetala
Dławica piersiowa typu Prinzmetala, nazywana też anginą Prinzmetala lub dławicą piersiową naczynioskurczową, jest skutkiem bardzo rzadko występującego rodzaju choroby niedokrwiennej serca. W przeciwieństwie do klasycznej dusznicy bolesnej, najczęściej dotyczy ona młodych osób.
Zespół objawów jest wówczas wywołany przez niedokrwienie mięśnia sercowego, które jest efektem samoistnego skurczu tętnic wieńcowych - jego przyczyną nie jest zatem miażdżyca, jak bywa to w większości przypadków dławicy piersiowej.
Symptomy pojawiają się wskutek nadużywania alkoholu, nikotyny i kofeiny, a także przemęczenia i przewlekłego stresu. Wystąpienie dławicy piersiowej naczynioskurczowej może być również powiązane z innymi schorzeniami, np. zaburzoną kurczliwością naczyń lub migreną. Leczenie polega na unikaniu czynników wywołujących napady oraz na przyjmowaniu preparatów rozszerzających naczynia.
Leczenie dławicy piersiowej
Ze względu na to, iż dławica piersiowa sama w sobie nie jest chorobą, a zespołem objawów świadczących o nieprawidłowościach w funkcjonowaniu naczyń wieńcowych, trudno mówić o jej leczeniu - leczy się bowiem przyczyny jej wystąpienia. Pierwszy atak dusznicy bolesnej powinien zatem skłonić chorego do wizyty u kardiologa.
Lekarz zleci wykonanie badań takich, jak EKG spoczynkowe i/lub wysiłkowe oraz EKG Holtera. Konieczne może okazać się również zrobienie koronografii lub scyntygrafii. Po postawieniu diagnozy specjalista zaproponuje odpowiednią terapię i poinformuje pacjenta o tym, jak należy postępować w razie kolejnych napadów dławicy piersiowej. Zwykle przyjmuje się wówczas leki rozszerzające naczynia krwionośne. Ważne jest również zachowanie spokoju. Jeśli atak nie mija, konieczne jest wezwanie pogotowia.
Autor: Olga Szymkowiak
Zobacz także: