Po zawale wcale nie trzeba ograniczać aktywności seksualnej. Nasz ekspert radzi jak nie zwątpić w swoją męskość.
Często żony traktują swoich mężów po zawale bardzo troskliwie ale jednocześnie w przekonaniu że współżycie może zainicjować chorobę niedokrwienną serca. Jest to częsta przyczyna konfliktów małżeńskich, stałego stresu i działa przygnębiająco na mężczyznę. Pojawia się uczucie zwątpienia we własną męskość.
Czy silne podniecenie i seks mogę spowodować zawał serca?
Okazuje się, że fizjologicznie jest to bardzo rzadkie zjawisko. Bywają sytuacje, że chory przyjmujący leki kardiologiczne oraz obniżające ciśnienie po dodatkowym zastosowaniu leków poprawiających erekcję może wywołać powikłanie w postaci nasilenia się choroby niedokrwiennej serca. Należy zaznaczyć, że stosowanie leków poprawiających potencję należy przedyskutować z kardiologiem. Stosowanie używek i palenie papierosów oraz leków poprawiających erekcję jest przeciwwskazane.
Lekarze kardiolodzy prowadzili badania żonatych mężczyzn w średnim wieku. Okazuje się, że mężczyzna narażony jest w czasie stosunku tylko na umiarkowany wysiłek – podobny do wejścia na drugie piętro. Uważa się, że chorzy, którzy mogą podołać takiemu obciążeniu mogą prowadzić normalne życie płciowe. Najczęściej do pełnej sprawności seksualnej pacjenci wracają po około 3 miesiącach po zawale.
Co pierwsze: zawał czy zaburzenia potencji?
Okazuje się, że czynnikami ryzyka zaburzającymi erekcję są: udary mózgu i zawał serca.
Czynniki sprawcze tych poważnych chorób są podobne:
- wysoki poziom cholesterolu,
- nadciśnienie tętnicze,
- cukrzyca,
- palenie papierosów,
- siedzący tryb życia, stres.
Powodują one zmiany miażdżycowe w całym organizmie człowieka. Wiadomo też, że naczynia tętnicze o mniejszym przekroju łatwiej ulegają zmianom. Często więc, pierwszym objawem nasilonej miażdżycy są zaburzenia erekcji. Można pokusić się o stwierdzenie, iż zdrowi na ciele mężczyźni nie mają problemów ze współżyciem.
Seks po zawale
W dobie nowoczesnej kardiologii i kardiochirurgii do lamusa odchodzi postępowanie polegające na biernym wyczekiwaniu aż „blizna w sercu” się wygoi i braku aktywności pacjenta przez kilka tygodni w szpitalu, a później odesłanie na rentę - jako ciężko chorego człowieka. Dziś najczęściej pacjenci trafiają w ciągu kilku pierwszych godzin do pracowni hemodynamiki, gdzie czasami udaje się całkowicie odwrócić, a bardzo często zminimalizować skutki zawału. Z
astosowanie technik poszerzających naczynia wieńcowe i utrzymanie ich w takim stanie stało się dobrodziejstwem dla ludzi z chorobą niedokrwienną serca. Taki pacjent po zabiegach na naczyniach wieńcowych może w niedługim czasie wrócić do pełnej aktywności fizycznej jak i do pracy. O ile pacjenci zadają pytania odnośnie trybu życia, zaleceń dietetycznych, sportu, przyjmowania leków i konieczności wykonywania dodatkowych badań to wątek seksualny nadal jest tematem tabu. Bardzo rzadko chorzy po zawale sami zadają tak ważne dla nich pytania a i lekarze nie inicjują często tego tematu.
Leki a zaburzenia erekcji
Różne leki stosowane do leczenia choroby wieńcowej, nadciśnienia, dyslipidemii w niejednolity sposób wpływają na potencję. Uważa się, że część leków stosowanych w leczeniu nadciśnienia tętniczego z grupy beta-blokerów, szczególnie tzw. ”starej generacji”, może upośledzać erekcję. Pozbawione takiego skutku ubocznego wydają się być leki nowsze.
Inne leki takie jak statyny - obniżające poziom „złego” cholesterolu powodują zmniejszanie się zmian miażdżycowych i hamowanie powstawania nowych, a co za tym idzie poprawiają przepływ w naczyniach, co skutkuje prawidłową erekcją.
Leki należące do grupy inhibitorów konwertazy angiotensyny (I-ACE) poprawiają właściwości śródbłonka naczyń, co skutkuje lepszym ukrwieniem. Leki moczopędne mogą powodować zaburzenia seksualne.
Wszystkie stosowane leki należy przedyskutować z lekarzem prowadzącym.
W myśleniu mężczyzny seks jest wykładniem własnej wartości i nie należy wmawiać, że choroby krążeniowe całkowicie skreślają tą wartość. Właściwe leczenie chorób krążeniowych połączone z poradnictwem seksualnym jest idealnym rozwiązaniem tego problemu.
Zawał jest to miejscowa martwica mięśnia sercowego spowodowana znacznym zwężeniem naczyń wieńcowych, których zadaniem jest dostarczyć do serca tlenu i składników odżywczych. Jego wielkość zależy od stopnia zwężenia i obszaru jaki to zwężenie obejmuje.
Źródło: medme.pl