Abasaglar zawiera insulinę glargine, analog insuliny o przedłużonym czasie działania.

Jak każdy lek, Abasaglar może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.

Często: zmiany skórne w miejscu wstrzyknięcia (przy rzadkich zmianach miejsca aplikacji: lipoatrofia lub lipohipertrofia); odczyny skórne w miejscu wstrzyknięcia: zaczerwienienie, niezwykle silny ból w czasie wstrzyknięcia, swędzenie, pokrzywkę, obrzęk lub zapalenie.

Rzadko: zaburzenia oka związane z wahaniami cukru we krwi takie jak: zaburzenia widzenia, przemijająca utrata wzroku (u chorych z retionpatią proliferacyjną); zatrzymanie wody w organizmie (obrzęki łydek, kostek).

U młodszych pacjentów częściej niż u dorosłych występują reakcje w miejscu wstrzyknięcia (ból, odczyn, wysypki). 

Nie stosować w przypadku nadwrażliwość na którykolwiek składnik preparatu.

Należy przestrzegać dokładnie zaleceń udzielonych przez lekarza dotyczących dawkowania leku, kontroli stężenia cukru (we krwi i w moczu), zaleceń dotyczących diety i aktywności fizycznej (praca fizyczna i ćwiczenia).

Należy stosować się do wskazówek lekarza odnośnie pomiaru poziomu cukru we krwi i właściwej kontroli poziomu glikemii. 

Należy zapoznać się ze sposobem postępowania z wkładami oraz techniką używania pena. 

Wiele substancji ma wpływ na metabolizm glukozy. Ich przyjmowanie może wymagać zmiany dawki insuliny glargine.

Do substancji, które mogą nasilać działanie hipoglikemizujące insuliny (zmniejszyć stężenie glukozy we krwi) i tym samym zwiększać możliwość wystąpienia hipoglikemii należą: doustne leki przeciwcukrzycowe, inhibitory konwertazy angiotensyny (inhibitory ACE), dyzopiramid, fibraty, fluoksetyna, inhibitory monoaminooksydazy (IMAO), pentoksyfilina, propoksyfen, salicylany, analogi somatostatyny i sulfonamidy.

Do substancji, które mogą zmniejszać działanie hipoglikemizujące insuliny należą: kortykosteroidy, danazol, diazoksyd, leki moczopędne, glukagon, izoniazyd, estrogeny, progestageny, pochodne fenotiazyny, somatropina, leki sympatykomimetyczne (np. adrenalina, salbutamol, terbutalina), hormony tarczycy, nietypowe leki przeciwpsychotyczne (np. klozapina, olanzapina) i inhibitory proteazy.

Leki beta-adrenolityczne, klonidyna, sole litu lub alkohol mogą zarówno nasilać, jak i osłabiać działanie hipoglikemizujące insuliny. Pentamidyna może spowodować hipoglikemię, po której niekiedy może nastąpić hiperglikemia. Pod wpływem leków sympatykolitycznych, takich jak leki beta-adrenolityczne, klonidyna, guanetydyna i rezerpina wyrównawcze reakcje adrenergiczne mogą być zmniejszone lub mogą wcale nie wystąpić.

Przyjmowanie leku w okresie ciąży lub karmienia piersią:

Należy poinformować lekarza o zamiarze zajścia w ciążę lub o istniejącej już ciąży. W okresie ciąży i po porodzie może zaistnieć konieczność zmiany dawki insuliny. Szczególnie staranna kontrola cukrzycy i zapobieganie wystąpieniu hipoglikemii może mieć duże znaczenie dla zdrowia dziecka.

W okresie karmienia piersią należy skontaktować się z lekarzem, ponieważ może wystąpić konieczność zmiany diety i dawek insuliny.

Prowadzenie pojazdów:

Zdolność do koncentracji i szybkość reakcji pacjentów z cukrzycą może ulec upośledzeniu w następstwie hipoglikemii lub hiperglikemii oraz z powodu pogorszenia widzenia. Pacjenci powinni skonsultować się z lekarzem w celu uzyskania porady, czy prowadzenie pojazdów lub obsługiwanie maszyn jest wskazane

Dawkowanie produktu (dawkę oraz porę stosowania) należy ustalić indywidualnie. Lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza. U pacjentów z cukrzycą typu 2 produkt ABASAGLAR można stosować również w skojarzeniu z doustnymi lekami przeciwcukrzycowymi

Produkt Abasaglar podaje się podskórnie. 

Nie wolno mieszać z innymi produktami insuliny ani rozcieńczać. 

Przed wstrzyknięciem insuliny należy zawsze sprawdzać wkład – powinien być przezroczysty, bezbarwny  i nie zawierać żadnych zanieczyszczeń (podobny do wody). Należy usunąć pęcherzyki powietrza. 

Jeden ml zawiera 100 jednostek insuliny glargine, co odpowiada 3,64 mg.

Każdy wkład zawiera 3 ml roztworu do wstrzykiwań, co odpowiada 300 jednostkom.

Insulina glargine jest wytwarzana metodą rekombinacji DNA w komórkach Escherichia coli.

Przed pierwszym użyciem: Przechowywać w lodówce (2°C - 8°C). Nie zamrażać.

W trakcie użytkowania: Produkt może być przechowywany maksymalnie przez 28 dni w temperaturze nieprzekraczającej 30°C, z daleka od bezpośredniego źródła ciepła lub światła. Wstrzykiwaczy będących w użyciu nie wolno przechowywać w lodówce. W celu ochrony przed światłem, po każdej wykonanej iniekcji należy nakładać na wstrzykiwacz nasadkę wstrzykiwacza.