Clopidix zawiera klopidogrel i należy do grupy leków zwanych lekami przeciwpłytkowymi. Płytki krwi są bardzo małymi ciałkami we krwi, które zlepiają się ze sobą podczas krzepnięcia krwi. Zapobiegając temu zlepianiu, leki przeciwpłytkowe zmniejszają możliwość tworzenia się zakrzepów krwi (procesu, który nazywa się zakrzepicą).

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.

Często: biegunka, bóle brzucha, niestrawność. Niezbyt często: wrzód żołądka, wrzód dwunastnicy, zapalenie żołądka, wymioty, nudności, zaparcie, wzdęcie z oddawaniem wiatrów, bóle głowy, zawroty głowy i zaburzenia czucia.
Zwiększona skłonność do krwawień z przewodu pokarmowego i nosa, rzadziej krwawienia w miejscu nakłucia. Bardzo rzadko krwotok wewnątrzczaszkowy, krwawienie do przestrzeni pozaotrzewnowej. Ryzyko wystąpienia krwawienia zmniejsza się w trakcie trwania leczenia. W przypadku równoczesnego stosowania kwasem acetylosalicylowym prawdopodobieństwo wystąpienia krwawienia jest większe.
W przypadku wystąpienia innych, niewymienionych działań niepożądanych należy o nich poinformować lekarza.

Kiedy nie stosować leku Clopidix: 

• jeśli u pacjenta stwierdzono uczulenie (nadwrażliwość) na klopidogrel lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku 
•  jeśli u pacjenta występuje stan chorobowy, który powoduje obecnie krwawienie, taki jak wrzód żołądka lub krwawienie wewnątrz mózgu; 
• jeśli u pacjenta występuje ciężka choroba wątroby.

Jeśli którakolwiek z sytuacji wymienionych poniżej dotyczy pacjenta, to przed zastosowaniem leku Clopidix powinien on poinformować o tym lekarza prowadzącego:

• jeśli występuje ryzyko krwawienia, takie jak: - stan chorobowy, który powoduje ryzyko wewnętrznego krwawienia (np. wrzód żołądka) - zaburzenie krwi usposabiające do wewnętrznego krwawienia (krwawienie wewnątrz tkanek, narządów lub stawów ciała) - ostatnio doznany ciężki uraz - ostatnio przebyty zabieg chirurgiczny (włącznie ze stomatologicznym) - planowany w następnych siedmiu dniach zabieg chirurgiczny (włącznie ze stomatologicznym) 
• jeśli u pacjenta stwierdzono zakrzep w tętnicy mózgu (udar niedokrwienny), który wystąpił w ciągu ostatnich siedmiu dni 
• jeśli u pacjenta występuje choroba nerek lub wątroby 
• jeśli pacjent miał w przeszłości alergię lub uczulenie na którykolwiek z leków stosowanych w leczeniu tej choroby.

Podczas stosowania leku Clopidix: 

• Należy poinformować lekarza, jeśli u pacjenta planowany jest zabieg operacyjny (w tym stomatologiczny). 
• Należy również niezwłocznie poinformować lekarza o wystąpieniu schorzenia (zwanego zakrzepową plamicą małopłytkową, ang. TTP – Thrombotic Thrombocytopenic Purpura), objawiającego się gorączką i podskórnymi wybroczynami krwawymi o wyglądzie czerwonych, punktowych plamek występujących z lub bez niedającego się wyjaśnić uczucia skrajnego zmęczenia, stanem dezorientacji, zażółceniem skóry lub oczu (żółtaczka) 
• W przypadku skaleczenia lub zranienia, czas jaki upłynie zanim krwawienie ustanie, może być nieco dłuższy niż zwykle. Jest to związane ze sposobem działania leku, ponieważ zapobiega powstawaniu zakrzepów krwi. Nie sprawia to zwykle kłopotów przy niewielkich skaleczeniach i zranieniach np. skaleczenia w czasie golenia. Tym niemniej, w przypadku wystąpienia krwawienia należy niezwłocznie skontaktować się z lekarzem prowadzącym.

Nie należy stosować tego leku u dzieci, ponieważ nie wykazuje efektu terapeutycznego.

Niektóre inne leki mogą wpływać na działanie leku Clopidix i odwrotnie. W szczególności należy poinformować lekarza w przypadku przyjmowaniu takich leków jak: 

• doustne leki przeciwzakrzepowe, leki stosowane w celu hamowania procesu krzepnięcia krwi, 
• niesteroidowe leki przeciwzapalne, zwykle stosowane do leczenia stanów bólowych i (lub) stanów zapalnych mięśni lub stawów, 
• heparyna, lub inne leki podawane we wstrzyknięciach, stosowane w celu zmniejszenia krzepliwości krwi, - omeprazol, ezomeprazol lub cymetydyna, stosowane w leczeniu dolegliwości żołądkowych,
• flukonazol, worykonazol, cyprofloksacyna lub chloramfenikol, leki stosowane w leczeniu zakażeń bakteryjnych i grzybiczych, 
• fluoksetyna, fluwoksamina lub moklobemid, leki stosowane w leczeniu depresji, 
• karbamazepina lub okskarbamazepina, leki stosowane w leczeniu niektórych rodzajów padaczki, 
• tyklopidyna i inne leki przeciwpłytkowe, 
• leki przeciwretrowirusowe (leki stosowane w zakażeniu HIV).

Pacjenci, u których wystąpiły silne bóle w klatce piersiowej (niestabilna dławica piersiowa lub atak serca) mogą mieć przepisywany Clopidix w skojarzeniu z kwasem acetylosalicylowym, substancją obecną w wielu lekach, stosowaną w celu łagodzenia bólu i obniżenia gorączki. Sporadyczne zastosowanie kwasu acetylosalicylowego (nie więcej niż 1000 mg w ciągu 24 godzin) nie powinno zazwyczaj powodować problemu, ale przedłużone stosowanie w innych okolicznościach powinno być omówione z lekarzem prowadzącym.

Clopidix może być przyjmowany wraz z jedzeniem lub bez jedzenia.

Nie zaleca się stosowania tego leku podczas ciąży i karmienia piersią. Jeśli pacjentka jest w ciąży lub podejrzewa, że jest w ciąży, to zanim zastosuje Clopidix powinna poinformować o tym lekarza prowadzącego lub farmaceutę. Jeśli pacjentka zajdzie w ciążę podczas stosowania leku Clopidix, należy niezwłocznie skonsultować się z lekarzem prowadzącym, ponieważ stosowanie klopidogrelu podczas ciąży nie jest zalecane. Podczas stosowania leku Clopidix pacjentka powinna zapytać się lekarza prowadzącego, czy może karmić dziecko piersią.

Prawdopodobnie Clopidix nie wpływa na zdolność prowadzenia pojazdów lub obsługiwania maszyn.

Doustnie. Dawkę i częstotliwości stosowania leku ustala lekarz. Lek można przyjmować niezależnie od posiłków.

Zastosowanie większej niż zalecana dawki leku Clopidix: Należy skontaktować się z lekarzem prowadzącym lub najbliższym oddziałem ratunkowym z powodu wystąpienia zwiększonego ryzyka krwawienia.

Pominięcie zastosowania leku Clopidix: Jeśli pacjent zapomni zażyć dawkę leku Clopidix, ale przypomni sobie o tym w ciągu 12 godzin od czasu kiedy zwykle ją stosuje, powinien niezwłocznie zażyć tabletkę, a potem następną tabletkę zażyć o zwykłej porze. Jeśli pacjent zapomni o tym na dłużej niż 12 godzin, powinien po prostu zażyć następną pojedynczą dawkę o zwykłej porze. Nie należy stosować podwójnej dawki w celu uzupełnienia pominiętej tabletki.

Przerwanie stosowania leku Clopidix: Nie należy przerywać leczenia. Przed przerwaniem leczenia należy skontaktować się z lekarzem prowadzącym lub farmaceutą.

Substancją czynną leku Clopidix jest klopidogrel. Każda tabletka zawiera 75 mg klopidogrelu (w postaci wodorosiarczanu).

Pozostałe składniki to: wchodzące w skład rdzenia tabletki: kwas stearynowy, olej roślinny uwodorniony, skrobia żelowana 1500, krzemionka koloidalna bezwodna, mannitol 200SD, wchodzące w skład otoczki Opadry II White: hypromeloza, laktoza jednowodna, makrogol 3350, tytanu dwutlenek, triacetyna

Clopidix zawiera laktozę jednowodną. Jeżeli stwierdzono wcześniej u pacjenta nietolerancję niektórych cukrów (np. laktozy), pacjent powinien skontaktować się z lekarzem przed przyjęciem leku.

Przechowywać w miejscu niedostępnym i niewidocznym dla dzieci. Nie stosować leku Clopidix po upływie terminu ważności zamieszczonego na pudełku i na blistrze. Przechowywać w temperaturze do 25˚C, chronić od wilgoci.