Lek Corhydron zawiera syntetyczną pochodną hydrokortyzonu: bursztynian hydrokortyzonu w postaci soli sodowej. Hydrokortyzon to glikokortykosteroid (hormon) występujący w organizmie ludzkim. Działa silnie przeciwzapalnie, przeciwreumatycznie, przeciwalergicznie, przeciwwstrząsowo i immunosupresyjnie.

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią. W przypadku długotrwałego stosowania hydrokortyzonu nie należy nagle przerywać leczenia, gdyż może to spowodować ostrą niewydolność kory nadnerczy. W związku ze stosowaniem hydrokortyzonu mogą wystąpić następujące działania niepożądane: 

• Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania: retencja sodu, retencja płynów, zastoinowa niewydolność krążenia, utrata potasu, alkaloza hipokaliemiczna, nadciśnienie tętnicze, hipokalcemia, pieczenie i mrowienie, które mogą wystąpić po dożylnym podaniu glikokortykosteroidów.
• Zaburzenia mięśniowo-szkieletowe i tkanki łącznej: jałowa martwica głowy kości udowej i ramiennej, osłabienie mięśni, miopatia posteroidowa, utrata masy mięśniowej, osteoporoza, samoistne złamania łącznie z kompresyjnymi złamaniami kręgosłupa i patologicznymi złamaniami kości długich.
• Zaburzenia żołądka i jelit: nudności, wymioty, utrata łaknienia, która może spowodować zmniejszenie masy ciała, zwiększony apetyt, który może doprowadzić do zwiększenia masy ciała, biegunka lub zaparcia, wzdęcie brzucha, podrażnienie żołądka i zapalenie przełyku z owrzodzeniami, wrzód żołądka z możliwością perforacji i krwawienia, perforacja jelita cienkiego i grubego, w szczególności w zapalnych chorobach jelit.
• Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej: zaburzone gojenie się ran, ścieńczenie skóry, która staje się podatna na uszkodzenia i wrażliwa, wybroczyny i wylewy krwawe, rumień na twarzy, rozstępy skórne, hirsutyzm, wykwity trądzikopodobne, zmniejszenie reaktywności w testach skórnych, reakcje nadwrażliwości takie jak alergiczne zapalenie skóry, pokrzywka, obrzęk naczynioruchowy. Leczenie glikokortykosteroidami podawanymi pozajelitowo powoduje hipo- lub hiperpigmentację, bliznowacenie, stwardnienia w obrębie skóry, zmniejszenie odczuwania bólu, zanik skóry lub tkanki podskórnej i ropnie jałowe w miejscu podania.
• Zaburzenia układu nerwowego: napady drgawek, w związku z odstawieniem glikokortykosteroidu może dojść do zwiększenia ciśnienia wewnątrzczaszkowego z tarczą zastoinową (rzekomy guz mózgu), zapalenie nerwów, parestezje, bezsenność.
• Zaburzenia endokrynologiczne: zaburzenia miesiączkowania, objawy zespołu Cushinga, zahamowanie wzrostu u dzieci, wtórne zahamowanie czynności osi przysadkowo-nadnerczowej, zmniejszenie tolerancji węglowodanów, ujawnienie się utajonej cukrzycy, wzrost zapotrzebowania na insulinę lub doustne leki przeciwcukrzycowe u chorych na cukrzycę.
• Zaburzenia oka: zwiększone ciśnienie śródgałkowe, jaskra wtórna, wytrzeszcz, uszkodzenie nerwu wzrokowego, zaćma podtorebkowa tylnej części soczewki, nieostre widzenie.
• Zaburzenia metabolizmu i odżywiania: ujemny bilans azotowy spowodowany nasilonym katabolizmem białek.
• Zaburzenia psychiczne: zawroty i bóle głowy, omamy, psychozy, euforia, zmiany nastroju, objawy rzekomego guza mózgu spowodowane zwiększeniem ciśnienia wewnątrzczaszkowego i wystąpieniem tarczy zastoinowej.
• Zaburzenia naczyniowe: zakrzepy z zatorami, zatory tłuszczowe, hipercholesterolemia, przyspieszona miażdżyca naczyń, martwicze zapalenie naczyń, zakrzepowe zapalenie żył.
• Zaburzenia serca: arytmie lub zmiany EKG związane z niedoborem potasu, omdlenia, nasilenie nadciśnienia tętniczego, pęknięcie serca jako konsekwencja niedawno przebytego zawału serca, istnieją doniesienia o nagłym zatrzymaniu krążenia; przerost mięśnia sercowego (kardiomiopatia przerostowa) u wcześniaków.
• Zaburzenia krwi i układu chłonnego: leukocytoza, trombocytopenia, limfopenia.
• Zakażenia i zarażenia pasożytnicze: nasilenie lub maskowanie objawów zakażenia.
• Zaburzenia układu immunologicznego: reakcje anafilaktyczne.
• Badania diagnostyczne: zwiększenie masy ciała. Jeśli nasili się którykolwiek z objawów niepożądanych lub wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane nie wymienione w ulotce, należy powiadomić lekarza lub farmaceutę.
• Zespół z odstawienia: Występuje po szybkim odstawieniu hydrokortyzonu po długotrwałym stosowaniu. Spowodowany jest ostrą niewydolnością nadnerczy i może powodować zagrożenie życia. W zespole odstawienia może również wystąpić: gorączka, bóle mięśniowe, bóle stawów, zapalenie śluzówki nosa, zapalenie spojówek, bolesne guzki skóry i utrata masy ciała.

Kiedy nie stosować leku Corhydron:

• jeśli pacjent ma uczulenie na hydrokortyzon, inne kortykosteroidy lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku
• jeśli u pacjenta występuje grzybica układowa. 

W ostrych, groźnych dla życia stanach nie ma żadnych przeciwwskazań, zwłaszcza jeżeli przewiduje się stosowanie leku przez krótki czas (24-36 godzin).

Przed rozpoczęciem stosowania leku Corhydron należy omówić to z lekarzem, jeśli u pacjenta występuje lub występowały w przeszłości:

• uczulenie na inne leki w przeszłości,
• czynny lub utajony wrzód trawienny, 
• osteoporoza (szczególnie u kobiet w okresie pomenopauzalnym), 
• nadciśnienie tętnicze, zastoinowa niewydolność krążenia, 
• cukrzyca, 
• trwająca lub przebyta ciężka psychoza maniakalno-depresyjna (zwłaszcza z przebytą psychozą steroidową), 
• przebyta gruźlica, 
• jaskra (również jeśli występowała u członków rodziny), 
• uszkodzenie lub marskość wątroby, 
• niewydolność nerek,
• padaczka,
• owrzodzenie błony śluzowej przewodu pokarmowego, 
• świeża anastomoza jelitowa, 
• predyspozycja do występowania zakrzepowego zapalenia żył,
• zakażenia ropne, 
• wrzodziejące zapalenie jelita grubego, uchyłkowatość jelit,
• miastenia,
• opryszczka oka zagrażająca perforacją rogówki,
• niedoczynność tarczycy
• jeśli pacjent zażywa digoksynę (lek stosowany w chorobach serca).

Po podaniu leku Corhydron mogą wystąpić ciężkie reakcje uczuleniowe, szczególnie u pacjentów, u których reakcje uczuleniowe występowały w przeszłości. Hydrokortyzon może maskować objawy zakażeń grzybiczych, wirusowych lub bakteryjnych. Podczas stosowania hydrokortyzonu mogą rozwinąć się nowe zakażenia. W czasie stosowania hydrokortyzonu należy unikać narażenia na choroby wirusowe (ospa wietrzna, półpasiec), szczególnie jeśli nie przebyto tych chorób w przeszłości. W przypadku kontaktu z osobą zarażoną, należy niezwłocznie poinformować o tym lekarza, który wdroży odpowiednie postępowanie. W okresie podawania glikokortykosteroidów nie należy poddawać się szczepieniom, ze względu na osłabione działanie układu odpornościowego. Działania niepożądane można zminimalizować poprzez stosowanie najmniejszej skutecznej dawki przez możliwie najkrótszy okres czasu. W trakcie długotrwałego stosowania hydrokortyzonu może dojść do niedoczynności kory nadnerczy, która utrzymywać się może przez kilka miesięcy po zakończeniu leczenia. Po długotrwałym leczeniu nie należy nagle przerywać stosowania leku, z uwagi na możliwość wystąpienia objawów ostrej niewydolności kory nadnerczy. Jeśli u pacjenta wystąpi nieostre widzenie lub inne zaburzenia widzenia, należy skontaktować się z lekarzem. Jeśli hydrokortyzon jest podawany wcześniakom, konieczne może być kontrolowanie czynności serca i obrazu mięśnia sercowego.

Dzieci i młodzież: Hydrokortyzon powoduje opóźnienie wzrostu. Leczenie powinno być ograniczone do stosowania minimalnej dawki przez możliwie jak najkrótszy okres czasu. W przypadku konieczności długotrwałego leczenia, lekarz może podjąć decyzję o podawaniu leku co drugi dzień w celu zmniejszenia działań niepożądanych. Lekarz będzie uważnie monitorować wzrost i rozwój dzieci.

W szczególności należy poinformować lekarza o przyjmowaniu któregokolwiek z niżej wymienionych leków, ze względu na ich możliwy wpływ na działanie leku Corhydron lub modyfikację działania wymienionych leków przez lek Corhydron:

• cyklosporyna (lek hamujący układ odpornościowy organizmu, stosowany m.in. po przeszczepieniu narządów), 
• leki stosowane w leczeniu miastenii,
• digoksyna (lek stosowany w niewydolności serca), 
• estrogeny (będące składnikami m.in. doustnych środków antykoncepcyjnych),
• fenytoina, karbamazepina, prymidon, barbiturany (leki stosowane w leczeniu padaczki), 
• ryfampicyna, ryfabutyna, izoniazyd (leki stosowane w leczeniu gruźlicy),
• aminoglutetimid (lek stosowany w leczeniu przeciwnowotworowym),
• erytromycyna (lek stosowany w leczeniu zakażeń bakteryjnych), 
• ketokonazol (lek przeciwgrzybiczy), 
• doustne leki przeciwzakrzepowe, w tym z grupy pochodnych kumaryny 
• leki przeciwnadciśnieniowe i moczopędne, tak jak np. furosemid, tiazydy, kwas etakrynowy
• leki stosowane w leczeniu cukrzycy, w tym insulina 
• leki stosowane w celu zwiotczenia mięśni, np. pankuronium, 
• niesteroidowe leki przeciwzapalne, takie jak na przykład ibuprofen, kwas acetylosalicylowy (aspiryna), diklofenak, 
• szczepionki, anatoksyny.

Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza przed zastosowaniem tego leku.

Ciąża: Lek może być stosowany jedynie w przypadku, gdy w opinii lekarza korzyści dla matki przewyższają potencjalne zagrożenie dla płodu. Hydrokortyzon przenika przez barierę łożyskową. Noworodki urodzone przez matki, które podczas ciąży otrzymywały znaczne dawki hydrokortyzonu powinny być obserwowane ze względu na ryzyko wystąpienia niedoczynności kory nadnerczy.

Karmienie piersią: Hydrokortyzon przenika do mleka kobiecego i może u dziecka karmionego piersią hamować wytwarzanie glikokortykosteroidów, hamować wzrost dziecka i powodować inne działania niepożądane. U matek karmiących piersią podczas stosowania dużych dawek hydrokortyzonu zaleca się zaprzestania karmienia piersią w okresie przyjmowania leku.

Lek nie ma wpływu na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.

Dawkowanie i częstotliwość stosowania leku ustala lekarz. Lek może być podany we wstrzyknięciu dożylnym, infuzji lub wstrzyknięciu domięśniowym. W razie konieczności powtórnego podania domięśniowego należy zmienić miejsce podania.
Nie zaleca się stosowania dłużej niż 2 tygodni. W razie długotrwałego leczenia nie należy leku nagle odstawiać ze względu na możliwość wystąpienia objawów ostrej niedomogi kory nadnerczy.
Hydrokortyzonu nie należy stosować 8 tygodni przed szczepieniami ochronnymi i 2 tygodni po nich. W ciężkich zakażeniach i gruźlicy hydrokortyzon można stosować wyłącznie równolegle z leczeniem przyczynowym.

Zastosowanie większej niż zalecana dawki leku Corhydron: Ostre przedawkowanie rzadko jest niebezpieczne. Długotrwałe stosowanie dużych dawek wymaga ostrożnego zmniejszania dawkowania w celu zapobiegania wystąpieniu ostrej niewydolności kory nadnerczy. Hydrokortyzon jest usuwany podczas dializy. Reakcje anafilaktyczne i nadwrażliwości w zależności od ich nasilenia, mogą być leczone lekami przeciwhistaminowymi i jeżeli wskazane z adrenaliną.

Pominięcie zastosowania leku Corhydron: Nie należy stosować dawki podwójnej w celu uzupełnienia pominiętej dawki.

Przerwanie stosowania leku Corhydron: Lek należy zawsze stosować zgodnie ze schematem zaleconym przez lekarza. Nie wolno przerywać stosowania leku Corhydron bez konsultacji z lekarzem.

Substancją czynną leku jest hydrokortyzon w postaci buforowanego hydrokortyzonu sodu bursztynianu 140,4 mg. 1 fiolka zawiera 100 mg hydrokortyzonu.

Pozostałe składniki leku to rozpuszczalnik: woda do wstrzykiwań, bufor fosforanowy (w przeliczeniu na disodu wodorofosforan).

Przechowywać w temperaturze poniżej 25 °C. Przechowywać w oryginalnym opakowaniu w celu ochrony przed światłem. Nie zamrażać. Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci. Nie stosować tego leku po upływie terminu ważności zamieszczonego na pudełku tekturowym i fiolce po: EXP. Termin ważności oznacza ostatni dzień podanego miesiąca. Skrót ,,Lot” oznacza numer serii.