Ibuprom Ultramax stosuje się w gorączce, stanach zapalnych oraz bólach różnego pochodzenia o umiarkowanym i ostrym nasileniu: bóle głowy (w tym także migreny), bóle zębów, bóle mięśniowe i kostne (w tym także bóle pleców), bóle pourazowe i pooperacyjne, w tym związane z zabiegiem stomatologicznym, nerwobóle, bolesne miesiączkowanie.
Ibuprom Ultramax zawiera ibuprofen, z grupy niesteroidowych leków przeciwzapalnych (NLPZ), o działaniu zmniejszającym ból, gorączkę oraz stan zapalny.
Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.
Często (występują u 1 do 10 na 100 leczonych pacjentów): zgaga, bóle brzucha, nudności, wymioty, wzdęcia z oddawaniem gazów, biegunka, niestrawność, zaparcia i niewielkie krwawienia z przewodu pokarmowego, mogące prowadzić w wyjątkowych przypadkach do niedokrwistości.
Niezbyt często (występują u 1 do 10 na 1000 leczonych pacjentów): reakcje nadwrażliwości z wysypką skórną i świądem, jak również napady duszności (możliwe wystąpienie w połączeniu ze spadkiem ciśnienia tętniczego); w takich przypadkach należy odstawić lek i natychmiast zgłosić się do lekarza, ból głowy, senność, zawroty głowy, bezsenność, pobudzenie, rozdrażnienie lub zmęczenie, zaburzenia widzenia, owrzodzenia przewodu pokarmowego, potencjalnie z krwawieniem i perforacją, owrzodzenia błony śluzowej jamy ustnej, zaostrzenie wrzodziejącego zapalenia jelita grubego, choroba Crohna, zapalenie błony śluzowej żołądka, smoliste stolce, krwawe wymioty.
Nie stosować Ibupromu Ultramax u osób z nadwrażliwością na ibuprofen, niesteroidowe leki przeciwzapalne lub którykolwiek z pozostałych składników leku. Przeciwwskazaniami do zastosowania leku są: występowanie w przeszłości jakichkolwiek objawów alergii w postaci kataru, pokrzywki lub astmy oskrzelowej w trakcie leczenia kwasem acetylosalicylowym lub innymi niesteroidowymi lekami przeciwzapalnymi (NLPZ) występowały w przeszłości; perforacja (przedziurawienie) lub krwawienie z przewodu pokarmowego, związane z uprzednim leczeniem NLPZ; czynna lub nawracająca choroba wrzodowa żołądka i (lub) dwunastnicy, lub też krwawienia z przewodu pokarmowego (przebyte poważne krwawienia, dwa lub więcej niezależne epizody potwierdzonego owrzodzenia lub krwawienia); ciężka niewydolność wątroby, nerek, serca, choroba naczyń wieńcowych; skaza krwotoczna; krwawienie mózgowo-naczyniowe lub inne czynne krwawienie; odwodnienie.
Szczególną ostrożność należy zachować stosując lek u pacjentów z: toczeniem rumieniowatym i mieszaną chorobą tkanki łącznej, chorobami układu pokarmowego a także przewlekłymi zapalnymi chorobami jelit, nadciśnieniem tętniczym i/lub zaburzeniami czynności serca, nerek, wątroby, krzepnięcia krwi.
U pacjentów z czynną albo przebytą astmą oskrzelową czy objawami alergii w przeszłości należy zachować ostrożność, gdyż lek może wywołać skurcz oskrzeli.
Pacjenci z chorobami przewodu pokarmowego w wywiadzie, szczególnie osoby w wieku podeszłym, powinni poinformować lekarza o wszelkich nietypowych objawach dotyczących układu pokarmowego (szczególnie o krwawieniu), zwłaszcza w początkowym okresie terapii lekiem.
Długotrwałe i jednoczesne stosowanie różnych leków przeciwbólowych może skutkować uszkodzeniem nerek z ryzykiem niewydolności nerek (nefropatia postanalgetyczna).
Przed zastosowaniem Ibupromu Ultramax należy skonsultować się z lekarzem jeśli:
- pacjent choruje na: nadciśnienie tętnicze, cukrzycę, zwiększony poziom cholesterolu we krwi, w rodzinie pacjenta występowała choroba serca lub udar, lub jeśli pacjent pali tytoń;
- u pacjenta występują choroby serca, takie jak niewydolność serca, dławica piersiowa (ból w klatce piersiowej), pacjent miał atak serca, operację pomostowania, występuje u pacjenta choroba tętnic obwodowych (słabe krążenie krwi w nogach z powodu zwężenia lub zablokowania tętnic) lub jeśli pacjent przeszedł jakikolwiek udar (w tym mini-udar lub przemijający atak niedokrwienny – TIA).
Ciężkie reakcje skórne, niektóre z nich śmiertelne, włączając zapalenie skóry złuszczające, zespół Stevensa-Johnsona i toksyczne martwicze oddzielanie się naskórka były bardzo rzadko raportowane w związku ze stosowaniem leków z grupy NLPZ. Największe ryzyko wystąpienia tych ciężkich reakcji występuje na początku terapii, w większości przypadków w pierwszym miesiącu stosowania leku. Należy zaprzestać stosowania leku po wystąpieniu pierwszych objawów: wysypka skórna, uszkodzenia błony śluzowej lub inne objawy nadwrażliwości
Lek Ibuprom Ultramax zawiera laktozę. Jeżeli stwierdzono wcześniej u pacjenta nietolerancję niektórych cukrów, pacjent powinien skontaktować się z lekarzem przed przyjęciem leku.
Przechowywanie:
- Przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.
- Przechowywać w temperaturze poniżej 25°C.
Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach przyjmowanych obecnie lub ostatnio a także o lekach, które pacjent planuje stosować.
Ibuprom Max może wchodzić w interakcje z:
- innymi lekami z grupy niesteroidowych leków przeciwzapalnych (w tym inhibitorów cyklooksygenazy 2, takich jak celekoksyb lub etorykoksyb), innymi lekami przeciwbólowymi albo kwasem acetylosalicylowym (w dawkach przeciwbólowych),
- lekami przeciwzakrzepowymi,
- lekami obniżającymi ciśnienie krwi (inhibitory ACE np. kaptopril, antagoniści receptora angiotensyny II np. losartan, beta-adrenolityki),
- lekami moczopędnymi,
- kortykosteroidami (np. prednizolon, deksametazon),
- metotrekasatem,
- litem,
- zydowudyną.
U osób z wrażliwym żołądkiem lek przyjmować po posiłku.
Podczas stosowania produktu leczniczego nie należy spożywać alkoholu, aby zapobiec zmęczeniu i bólom głowy.
Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.
Ciąża:
W ciągu pierwszych 6 miesięcy ciąży nie zaleca się stosowania leku. Nie należy stosować leku u kobiet w III trymestrze ciąży, ponieważ mogłoby to zwiększać ryzyko wystąpienia powikłań u matki i dziecka w okresie okołoporodowym.
Karmienie piersią:
Ibuprofen przenika do mleka kobiet karmiących piersią w bardzo małej ilości i nie są znane przypadki wystąpienia działań niepożądanych u niemowląt karmionych piersią. Nie ma konieczności przerywania karmienia piersią w przypadku krótkotrwałego stosowania ibuprofenu w małych dawkach.
IbuprofenUltramax należy do grupy leków (NLPZ), które mogą niekorzystnie wpływać na płodność u kobiet. Jest to działanie przemijające i ustępuje po zakończeniu terapii. W przypadku trudności w zajściu w ciążę, należy skontaktować się z lekarzem przed przyjęciem ibuprofenu.
Ibuprom Ultramax nie jest przeznaczony dla dzieci.
Krótkotrwałe stosowanie leku zgodnie z zalecanym dawkowaniem nie ma wpływu lub wywiera nieistotny wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów mechanicznych i obsługiwania maszyn.
W przypadku wystąpienia zaburzeń widzenia, zmęczenia, zawrotów głowy czy innych objawów niepożądanych ze strony układu nerwowego nie zaleca się prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.
Ten lek należy zawsze stosować dokładnie tak, jak to opisano w ulotce dla pacjenta lub według zaleceń lekarza lub farmaceuty. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.
Lek podaje się doustnie, popijając tabletkę w całości. W przypadku osób z wrażliwym żołądkiem, Ibuprom Ultramax należy zaleca się stosować po posiłku.
Dawkowanie Ibupromu Ultramax u osób dorosłych to 1 tabletka powlekana, jeśli jest to niezbędne to kolejną można zastosować po 6-8 godzinach. Maksymalna dawka dobowa bez konsultacji z lekarzem wynosi 2 tabletki.
Ibuprom Ultramax należy stosować po 6-8 godzinach, jeśli mniejsze dawki ibuprofenu ( 400 mg) nie zmniejszają bólu. Podawanie najmniejszych skutecznych dawek pomaga ograniczyć występowanie ewentualnych działań niepożądanych.
Substancją czynną leku jest ibuprofen.
1 tabletka powlekana zawiera 600 mg ibuprofenu.
Substancje pomocnicze: rdzeń tabletki: hypromeloza 2910 (6mPas), kroskarmeloza sodowa, laktoza jednowodna, celuloza mikrokrystaliczna, skrobia żelowana kukurydziana, krzemionka koloidalna bezwodna i magnezu stearynian; otoczka tabletki: hypromeloza 2910 (6mPas), tytanu dwutlenek (E 171), talk i glikol propylenowy.
