Produkt Tetmodis jest wskazany do stosowania w hiperkinetycznych zaburzeniach motorycznych w chorobie Huntingtona.
zmniejsza nasilenie pląsawicy Bardzo często: depresja, senność (po większych dawkach), objawy podobne do objawów choroby Parkinsona (po większych dawkach).
Często: lęk, bezsenność, dezorientacja, niedociśnienie, utrudnione przełykanie, nudności, wymioty, biegunka, zaparcie.
Niezbyt często: zaburzenia świadomości, ciężki zespół pozapiramidowy, w tym sztywność mięśni, zaburzenia autonomiczne, hipertermia.
Rzadko: złośliwy zespół neuroleptyczny, uszkodzenie mięśni szkieletowych.
Ponadto może wystąpić: dezorientacja, nerwowość, ataksja, akatyzja, dystonia, zawroty głowy, amnezja, bradykardia, ból w nadbrzuszu, suchość w ustach.
Lek może upośledzać sprawność psychomotoryczną, zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.
Często: lęk, bezsenność, dezorientacja, niedociśnienie, utrudnione przełykanie, nudności, wymioty, biegunka, zaparcie.
Niezbyt często: zaburzenia świadomości, ciężki zespół pozapiramidowy, w tym sztywność mięśni, zaburzenia autonomiczne, hipertermia.
Rzadko: złośliwy zespół neuroleptyczny, uszkodzenie mięśni szkieletowych.
Ponadto może wystąpić: dezorientacja, nerwowość, ataksja, akatyzja, dystonia, zawroty głowy, amnezja, bradykardia, ból w nadbrzuszu, suchość w ustach.
Lek może upośledzać sprawność psychomotoryczną, zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.
Gdy masz uczulenie na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocnizą, zespół hipokinezy i sztywności ruchowej (parkinsonizm), depresję, guza chromochłonnego, guzy zależne od prolaktyny (np.: przysadki mózgowej lub rak piersi), zaburzenia czynności wątroby.
Gdy stosujesz inne leki. Lek Tetmodis nie powinien być stosowany jednocześnie z rezerpiną i inhibitorami MAO. Nie zaleca się równoczesnego stsowania z trójpierścieniowymi lekami przeciwdepresyjnymi, opioidami, beta-adrenolitykami, lekami przeciwnadciśnieniu, lekami nasennymi i neuroleptykami.
Inhibitory CYP2D6 (np. fluoksetyna, paroksetyna, terbinafina, moklobemid oraz chinidyna) mogą powodować wzrost stężenia w osoczu aktywnych metabolitów dihydrotetrabenazyny, dlatego należy łączyć je z ostrożnością (może okazać się konieczne zmniejszenie dawki tetrabenazyny). Tetrabenazynę można stosować z ostrożnością w połączeniu z lekami, o których wiadomo, że wydłużają odstęp QTc, w tym z lekami przeciwpsychotycznymi (np. chlorpromazyna, tiorydazyna), lekami przeciwarytmicznymi klasy IA i III (np. chinidyna, prokainamid, amiodaron, sotalol) oraz z antybiotykami (np. moksyfloksacyną).
Gdy jesteś lub przypuszczasz, że jesteś w ciąży lub gdy karmisz piersią. Lek Tetmodis nie powinien być stosowany u kobiet w ciąży, chyba że nie jest dostępne inne leczenie. Nie stosować w okresie karmienia piersią.
Gdy stosujesz inne leki. Lek Tetmodis nie powinien być stosowany jednocześnie z rezerpiną i inhibitorami MAO. Nie zaleca się równoczesnego stsowania z trójpierścieniowymi lekami przeciwdepresyjnymi, opioidami, beta-adrenolitykami, lekami przeciwnadciśnieniu, lekami nasennymi i neuroleptykami.
Inhibitory CYP2D6 (np. fluoksetyna, paroksetyna, terbinafina, moklobemid oraz chinidyna) mogą powodować wzrost stężenia w osoczu aktywnych metabolitów dihydrotetrabenazyny, dlatego należy łączyć je z ostrożnością (może okazać się konieczne zmniejszenie dawki tetrabenazyny). Tetrabenazynę można stosować z ostrożnością w połączeniu z lekami, o których wiadomo, że wydłużają odstęp QTc, w tym z lekami przeciwpsychotycznymi (np. chlorpromazyna, tiorydazyna), lekami przeciwarytmicznymi klasy IA i III (np. chinidyna, prokainamid, amiodaron, sotalol) oraz z antybiotykami (np. moksyfloksacyną).
Gdy jesteś lub przypuszczasz, że jesteś w ciąży lub gdy karmisz piersią. Lek Tetmodis nie powinien być stosowany u kobiet w ciąży, chyba że nie jest dostępne inne leczenie. Nie stosować w okresie karmienia piersią.
Doustnie. Leczenie powinno być prowadzone pod nadzorem lekarza doświadczonego w leczeniu zaburzeń hiperkinetycznych.
tetrabenazyna
