Objawowe leczenie zaburzeń związanych z nadkwaśnością występującą w nieżycie żołądka, zarzucaniu wstecznym treści żołądkowej do przełyku w przebiegu przepukliny roztworu przełykowego przepony, niestrawności, pomocniczo w chorobie wrzodowej żołądka i dwunastnicy.
Kategorie:
Problemy trawienne i pokarmowe » Choroby żołądka
Problemy trawienne i pokarmowe » Nadkwaśność i zgaga
Problemy trawienne i pokarmowe » Choroby żołądka
Problemy trawienne i pokarmowe » Nadkwaśność i zgaga
Maalox zawiera związki glinu i magnezu, które zobojętniają (neutralizują, buforują) kwas solny produkowany w żołądku. Nie powoduje bezpośredniego wpływu na wydzielanie kwasu solnego. Maalox obniża również stężenie kwasu w świetle przełyku. Dodatkowo wykazuje również działania ściągająće i osłaniające.
Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.
Niezbyt często występujące działania niepożądane (u 1 do 10 na 1000 osób):
- biegunki lub zaparcia.
Bardzo rzadko występujące działania niepożądane (rzadziej niż u 1 na 10 000 osób):
- nudności, wymioty,
- jasne zabarwienie stolca,
- hipermagnezemia.
Kiedy nie stosować leku Maalox:
- w przypadku uczulenia na glinu tlenek uwodniony, magnezu wodorotlenek lub którykolwiek ze składników tego leku,
- w przypadku ciężkiej niewydolności nerek.
- Zachować ostrożność stosując lek w przypadku: niewydolności nerek, osobom poddawanym hemodializie, u pacjentów w podeszłym wieku, zażywania leku powyżej 2 tygodni i pacjentów z ryzykiem hipofosfatemii.
- Stosowanie leku u dzieci poniżej 6 lat omówić z lekarzem.
- Lek zawiera sacharozę i sorbitol.
- Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.
Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekarz, które pacjent planuje przyjmować, w tym również o tych, które wydawane są bez recepty.
Maalox może wchodzić w interakcje z:
- fluorochinolonami (ograniczenie wchłaniania),
- lekami blokującymi receptor H2,
- atenololem, propranololem, metoprololem,
- tetracyklinami, linkozamidami,
- digoksyną,
- pochodnymi fenotiazyny (np. leki przeciwalergiczne I generacji),
- indometacyną,
- ketokonazolem,
- glikokortykosteroidami,
- solami żelaza,
- lewotyroksyną,
- rosuwastatyną.
Maalox należy zażywać nie wcześniej niż 2 godziny po zażyciu innego leku (w przypadku fluorochinolonów - ponad 4 godziny) lub 1-2 godziny przed przyjęciem innego leku.
Lek stosować po posiłku.
W przypadku kobiet w ciąży lub karmiących piersią przed zastosowaniem leku należy skonsultować się z lekarzem.
Nie stosować u dzieci poniżej 6 lat bez konsultacji z lekarzem.
Zwykle stosowana dawka: jedna saszetka w czasie bólu. Przed otwarciem dokładnie rozgniesć zawartość saszetki.
Substancjami czynnymi są: glinu tlenek uwodniony, magnezu wodorotlenek.
1 saszetka (4,3 ml) zawiera 460 mg tlenku glinu oraz 400 mg wodorotlenku magnezu.
Substancje pomocnicze: sacharozy roztwór 64 %, sorbitol ciekły niekrystalizujący, guma ksantan, guar, naturalny aromat drzewa cytrynowego, sodu chlorek, wodoru nadtlenek 30%.
